|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0536,001,<B>ทวยเทพชั้นดาวดึงส์ ผู้เป็นสาวกของ
|
|
13,0536,002,พระสุคตผู้ทรงภูริปัญญา บรรลุคุณธรรม
|
|
13,0536,003,วิเศษแล้วในสุธรรมาสภานี้ ไพโรจน์ล่วง
|
|
13,0536,004,เทพเหล่าอื่นด้วยวรรณะ ด้วยยศและอายุ.
|
|
13,0536,005,ทวยเทพ ชั้น ดาวดึงส์ พร้อมกับ พระ-
|
|
13,0536,006,อินทร์ถวายนมัสการพระตถาคตและความ
|
|
13,0536,007,ที่พระธรรมเป็นธรรมดี เห็นเหตุนี้แล้วย่อม
|
|
13,0536,008,บันเทิง ดังนี้.</B>
|
|
13,0536,009,[๑๙๔] ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ทราบว่า เพราะเหตุนั้น เทวดาชั้น
|
|
13,0536,010,ดาวดึงส์ จึงดีใจเกิดปีติและโสมนัสยิ่งประมาณว่า ทิพยกายบริบูรณ์หนอ
|
|
13,0536,011,อสุรกายย่อมเสื่อมไป ครั้งนั้น ท้าวมหาราชทั้งสี่ ถึงแม้จะมีคำที่เทวดาชั้นดาว-
|
|
13,0536,012,ดึงส์คิดกันปรึกษากันถึงความประสงค์ ซึ่งเป็นเหตุให้นั่งประชุม ณ สุธรรมา
|
|
13,0536,013,สภากล่าวแล้ว ก็มีในข้อประสงค์นั้น ท้าวมหาราชทั้งสี่แม้รับคำสั่งกำชับมาแล้ว
|
|
13,0536,014,ก็มีในข้อประสงค์นั้น ยืนอยู่บนอาสนะของตน ๆ ไม่หลีกไป.
|
|
13,0536,015,<B>ท้าวมหาราชเหล่านั้นผู้รับถ้อยคำ รับ
|
|
13,0536,016,คำสั่งแล้ว มีใจผ่องใส สงบระงับ ยืนอยู่
|
|
13,0536,017,บนอาสนะของตน ๆ ดังนี้.</B>
|
|
13,0536,018,[๑๙๕] ครั้งนั้นแล ในทิศอุดร แสงสว่างอย่างยิ่งเกิดขึ้น โอภาส
|
|
13,0536,019,ปรากฏล่วงซึ่งเทวานุภาพแห่งเทพทั้งหลาย ลำดับนั้น ท้าวสักกะจอมเทพ จึง
|
|
13,0536,020,ตรัสเรียกทวยเทพชั้นดาวดึงส์ว่า ดูก่อนท่านผู้นิรทุกข์ นิมิตปรากฏ แสงสว่าง
|
|
13,0536,021,เกิดขึ้น โอภาสปรากฏ พรหมจักเกิดฉันใด ข้อที่ว่าแสงสว่างเกิดขึ้น โอภาส
|
|
13,0536,022,ปรากฏนั่น เป็นบุพพนิมิตเพื่อเกิดของพรหม ฉันนั้น.
|
|
|