Book,Page,LineNumber,Text
39,0329,001,ขอสัตว์ทั้งปวงเหล่านั้น จงเป็นผู้มีตนถึงความสุข
39,0329,002,เถิด.
39,0329,003,สัตว์อื่นไม่พึงข่มเหงสัตว์อื่น ไม่พึงดูหมิ่นอะไร ๆ
39,0329,004,เขา ไม่ว่าในที่ไร ๆ เลย ไม่พึงปรารถนาทุกข์แก่กัน
39,0329,005,และกัน เพราะความกริ้วโกรธ และเพราะความคุม
39,0329,006,แค้น.
39,0329,007,มารดาถนอมบุตรคนเดียวผู้เกิดในตน ด้วยชีวิต
39,0329,008,ฉันใด พึงเจริญเมตตามีในใจไม่มีประมาณ ในสัตว์
39,0329,009,ทั้งปวง แม้ฉันนั้น.
39,0329,010,พึงเจริญเมตตามีในใจไม่มีประมาณ ในโลก
39,0329,011,ทั้งปวง ทั้งเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวาง เป็นธรรม
39,0329,012,อันไม่คับแค้น ไม่มีเวร ไม่มีศัตรู.
39,0329,013,ผู้เจริญเมตตานั้น ยืนก็ดี เดินก็ดี นั่งก็ดี นอน
39,0329,014,ก็ดี เป็นผู้ปราศจากความง่วงนอน [คือไม่ง่วงนอน]
39,0329,015,เพียงใด ก็พึงตั้งสตินั้นไว้เพียงนั้น.
39,0329,016,ปราชญ์ทั้งหลายเรียกการอยู่นี้ว่า พรหมวิหาร
39,0329,017,ในพระศาสนานี้.
39,0329,018,มีเมตตา ไม่เข้าถึงทิฏฐิ [สักกายทิฏฐิ] เป็นผู้
39,0329,019,มีศีล ถึงพร้อมด้วยทัสสนะ [สัมมาทิฏฐิในโสดาปัตติ
39,0329,020,มรรค] นำความหมกมุ่นในกามทั้งหลายออกไปได้ ก็
39,0329,021,ย่อมไม่เข้าถึงการนอนในครรภ์อีก โดยแท้แล.
39,0329,022,จบเมตตสูตร