Book,Page,LineNumber,Text
39,0204,001,พรรณนาคาถาว่า ขนตี จ
39,0204,002,บัดนี้ จะพรรณนาในคาถาว่า ขนฺตี จ นี้. ความอดทนชื่อว่าขันติ
39,0204,003,ชื่อว่าสุวจะ เพราะมีความว่าง่าย เพราะเป็นผู้ถือเอาโดยเบื้องขวา กรรมของ
39,0204,004,ผู้ว่าง่าย ชื่อว่า โสวจัสสะ. ความเป็นแห่งกรรมของผู้ว่าง่าย ชื่อว่า โสว-
39,0204,005,จัสสตา. ชื่อว่าสมณะ เพราะระงับกิเลสทั้งหลายได้. บทว่า ทสฺสนํ ได้แก
39,0204,006,การเพ่งดู. การสนทนาธรรม ชื่อว่า ธรรมสากัจฉา. คำที่เหลือมีนัยที่กล่าว
39,0204,007,มาแล้วทั้งนั้นแล. นี้เป็นการพรรณนาบท.
39,0204,008,ส่วนการพรรณนาความ พึงทราบดังนี้.
39,0204,009,อธิวาสนขันติ ชื่อว่า ขันติ ที่ภิกษุผู้ประกอบด้วยขันตินั้น แล้วย่อม
39,0204,010,ไม่มีอาการผิดปกติเป็นผู้เหมือนไม่ได้ยินบุคคลที่ด่าด้วยอักโกสวัตถุ ๑๐ และ
39,0204,011,เหมือนไม่เห็นบุคคลผู้เบียดเบียนด้วยการฆ่าและการจองจำเป็นต้น เหมือนขันติ-
39,0204,012,วาทีดาบสฉะนั้น. เหมือนอย่างที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า
39,0204,013,อหุ อตีตมทฺธานํ สมโณ ขนฺติทีปโน
39,0204,014,ตํ ขนฺติยาเยว ิตํ กาสิราชา อเฉทยิ.
39,0204,015,สมณะผู้แสดงขันติ ได้มีมาแล้วในอดีตกาล
39,0204,016,พระเจ้ากาสีได้ทรงทำลายสมณะผู้ตั้งอยู่ในขันตินั่นแล.
39,0204,017,หรือย่อมใส่ใจว่าเขาทำดีแล้ว เพราะไม่มีความผิดยิ่งไปกว่านั้น เหมือน ท่าน
39,0204,018,ปุณณเถระ ฉะนั้น อย่างที่ท่านกราบทูลว่า
39,0204,019,ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าผู้คนชาวสุนาปรันตกะ
39,0204,020,จักด่าจักบริภาษข้าพระองค์ไซร้ ในข้อนั้น ข้าพระองค์
39,0204,021,จักใส่ใจว่า. ผู้คนชาวสุนาปรันตกะเหล่านี้ เป็นผู้
39,0204,022,เจริญหนอ ผู้คนชาวสุนาปรันตกะเหล่านี้ เป็นผู้เจริญ
39,0204,023,ดีหนอ ผู้คนเหล่านี้ไม่ตีข้าพระองค์ด้วยมือดังนี้ เป็นต้น.