Book,Page,LineNumber,Text
39,0174,001,บัณฑิตไม่เป็นภัย พาลอุบาทว์ บัณฑิตไม่อุบาทว์
39,0174,002,พาลเป็นอุปสรรค บัณฑิตไม่เป็นอุปสรรค ดังนี้.
39,0174,003,อนึ่ง พาลเสมือนปลาเน่า ผู้คบพาลนั้น ก็เสมือนห่อด้วยใบไม้ที่ห่อ
39,0174,004,ปลาเน่า ย่อมประสบภาวะที่วิญญูชนทอดทิ้ง และรังเกียจ. สมจริงดังที่พระผู้มี
39,0174,005,พระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า
39,0174,006,ปูติมจฺฉํ กุสคฺเคน โย นโร อุปนยฺติ
39,0174,007,กุสาปิ ปูตี วายนฺติ เอวํ พาลูปเสวนา.
39,0174,008,นรชนผู้ใดผูกปลาเน่าด้วยปลายหญ้าคา แม้หญ้า
39,0174,009,คาของของนรชนผู้นั้น ก็มีกลิ่นเน่าฟุ้งไปด้วย การคบ
39,0174,010,พาลก็เป็นอย่างนั้น.
39,0174,011,อนึ่งเล่า เมื่อท้าวสักกะจอมทวยเทพประทานพร แก่กิตติบัณฑิต ก็
39,0174,012,กล่าวอย่างนี้ว่า
39,0174,013,พาลํ น ปสฺเส น สุเณ น จ พาเลน สํวเส
39,0174,014,พาเลนลฺลาปสลฺลาปํ น กเร น จ โรจเย.
39,0174,015,ไม่ควรพบพาล ไม่ควรพึง ไม่ควรอยู่ร่วมกับพาล
39,0174,016,ไม่พึงทำการเจรจาปราศรัยกับพาล และไม่ควรชอบใจ.
39,0174,017,ท้าวสักกะ ตรัสถามว่า
39,0174,018,กินฺนุ เต อกรํ พาโล วท กสฺสป การณํ
39,0174,019,เกน กสฺสป พาลสฺส ทสฺสนํ นาภิกงฺขสิ.
39,0174,020,ท่านกัสสปะ ทำไมหนอ พาลจึงไม่เชื่อท่าน
39,0174,021,โปรดบอกเหตุมาสิ เพราะเหตุไร ท่านจึงไม่อยากเห็น
39,0174,022,พาลนะท่านกัสสปะ.