Book,Page,LineNumber,Text
39,0089,001,อนึ่ง  พระโยคาวจรแม้มนสิการโดยไม่ชักช้านัก     ก็มนสิการแม้โดย 
39,0089,002,ป้องกันความฟุ้งซ่านเสีย   พระโยคาวจรย่อมมนสิการ   โดยประการที่จะไม่ฟุ้ง-
39,0089,003,ซ่าน  เพราะงานอื่น ๆ  มีงานนวกรรม  การก่อสร้างเป็นต้น   พระโยคาวจร   ผู้
39,0089,004,มีจิตฟุ้งซ่านไปภายนอก    มีความตรึกแห่งจิตไม่ตั้งมั่นในทวัตติงสาการมีผม
39,0089,005,เป็นต้น    ก็ไม่ถึงความสำเร็จแห่งภาวนา    จะถึงความย่อยยับเสียในระหว่างนั้น
39,0089,006,เองเหมือนสหายของพระโพติสัตว์      ย่อยยับเสียในการเดินทางไปกรุงตักกสิลา
39,0089,007,ส่วนพระโยคาวจรผู้มีจิตไม่ฟุ้งซ่าน  มีความตรึกแห่งจิตตั้งมั่นในทวัตติงสาการ
39,0089,008,มีผมเป็นต้น    ก็ถึงความสำเร็จแห่งภาวนา   เหมือนพระโพติสัตว์ถึงความสำเร็จ
39,0089,009,แห่งราชสมบัติในกรุงตักกสิลา  ธรรมเหล่านั้น ย่อมปรากฏโดยอสุภะ  โดยสีหรือ
39,0089,010,โดยความว่างเปล่า  ด้วยอำนาจบารมี  จริยาและความน้อมใจเธอแก่พระโยคาว-
39,0089,011,จรนั้น   ผู้มนสิการโดยป้องกันความฟุ้งซ่าน  ด้วยประการฉะนี้.                 
39,0089,012,อนึ่ง  พระโยคาวจรนมสิการธรรมเหล่านั้น     โดยล่วงบัญญัติ.   ข้อว่า
39,0089,013,โดยล่วงบัญญัติ  ได้แก่มนสิการล่วงเลยสละเสียซึ่งโวหารเป็นต้นอย่างนี้ว่า  เกสา
39,0089,014,โลมา    โดยเป็นอสุภเป็นต้น      ตามที่ปรากฏแล้ว.  มนสิการอย่างไร.  เปรียบ
39,0089,015,เหมือนมนุษย์ทั้งหลาย  ที่เข้าไปอาศัยอยู่ในน้ำ  ทำเครื่องหมายหักกิ่งไม้เป็นต้น
39,0089,016,เพื่อจำสถานที่มีน้ำไว้เพราะเป็นภูมิภาคที่ไม่คุ้นเคย  ไปตามแนวเครื่องหมายนั้น 
39,0089,017,ย่อมบริโภคน้ำได้  แต่เมื่อใด  คุ้นเคยภูมิภาคแล้ว  ก็ปล่อยไม่สนใจเครื่องหมาย
39,0089,018,นั้นเข้าไปยังสถานที่มีน้ำ    บริโภคน้ำได้    ฉันใด     พระโยคาวจรนี้ก็ฉันนั้น 
39,0089,019,เหมือนกัน  มนสิการธรรมเหล่านั้น  โดยโวหารนั้น ๆ มีเกสา  โลมาเป็นต้นไป
39,0089,020,ก่อน เมื่อธรรมเหล่านั้น  ปรากฏชัดโดยอารมณ์มีอสุภเป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่ง
39,0089,021,ล่วงเลยปล่อยโวหารนั้น   มนสิการโดยอารมณ์มีอสุภเป็นต้นแล.
39,0089,022,ในข้อนั้น  ผู้ทักท้วงกล่าวว่า    ธรรมเหล่านั้น ปรากฏโดยความเป็นอสุภะ
39,0089,023,เป็นต้นแก่พระโยคาวจรนั้นอย่างไร    โดยวรรณะอย่างไร    หรือโดยความเป็น