Book,Page,LineNumber,Text
39,0052,001,นัก พรั่งพร้อมด้วยคมนาคม กลางวันผู้คนไม่พลุก
39,0052,002,พล่าน กลางคืนเงียบเสียง ไม่อึกกะทึก ไม่มีเหลือบ-
39,0052,003,ยุง ลม แดด งู รบกวน เมื่อภิกษุอยู่ในเสนาสนะนั้น
39,0052,004,จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร
39,0052,005,แห่งผู้เจ็บไข้ เกิดขึ้นไม่ยาก ในเสนาสนะนั้นแล มี
39,0052,006,ภิกษุผู้เถระ ผู้เป็นพหูสูต ผู้จบอาคม ทรงธรรม ทรง
39,0052,007,วินัย ทรงมาติกาอยู่ ภิกษุเข้าไปหาภิกษุเถระเหล่านั้น
39,0052,008,ตามสมควรแก่กาลสอบถามไล่เลียงว่า ท่านขอรับ ข้อ
39,0052,009,นี้เป็นอย่างไร ข้อนี้มีความว่าอย่างไร ท่านเหล่านั้น
39,0052,010,ยอมจะเปิดเผยข้อที่ยังไม่เปิดเผยแก่ภิกษุนั้น ทำข้อที่
39,0052,011,ยากให้ง่ายเข้า บรรเทาความสงสัยในธรรมทั้งหลายอัน
39,0052,012,เป็นที่ตั้งความสงสัยต่าง ๆ เสียได้ ดูก่อนภิกษุ
39,0052,013,ทั้งหลาย เสนาสนะประกอบด้วยองค์ ๕ อย่างนี้แล.
39,0052,014,ดังนี้แล้วทำกิจทุกอย่างให้เสร็จแล้ว พิจารณาโทษในกามทั้งหลาย
39,0052,015,และอานิสงส์ในเนกขัมมะ ทำจิตให้เลื่อมใส ด้วยการระลึกถึง [พระรัตนตรัย]
39,0052,016,โดยความที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ดีแล้ว โดยความที่พระธรรมเป็นธรรมอันดี และ
39,0052,017,โดยความที่พระสงฆ์เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว ไม่ละอุคคหโกศล ความฉลาดในทาง
39,0052,018,เรียนรู้ ๗ ทาง ที่ท่านกล่าวไว้อย่างนี้ว่า
39,0052,019,นักปราชญ์ฉลาดเรียนรู้ ๗ ทาง คือ โดยวาจา
39,0052,020,โดยใจ โดยวรรณะ โดยสัณฐาน โดยทิศ โดยโอกาส
39,0052,021,และโดยปริเฉท.