Book,Page,LineNumber,Text
39,0320,001,ความเป็นผู้มีเสียงดังพรหม ความเป็นผู้พูดเสียงดังนกการะเวก ชื่อว่า
39,0320,002,ความเป็นผู้มีเสียงเพราะ ความเป็นผู้มีเสียงเพราะแม้นั้น อันบุคคลย่อมได้ก็
39,0320,003,ด้วยบุญนิธินี้ เหมือนอย่างที่ตรัสไว้ว่า
39,0320,004,ดูก่อนภิกษุทั้งทลาย ชาติก่อน ภพก่อน กำเนิด
39,0320,005,ก่อน ตถาคตเกิดเป็นมนุษย์แต่ก่อน ละวาจาหยาบ
39,0320,006,เว้นขาดจากวาจาหยาบ กล่าวแต่วาจาไม่มีโทษเป็นสุข
39,0320,007,หู น่ารัก จับใจ วาจาชาวเมืองชนเป็นอันมากรักใคร่
39,0320,008,พอใจ. แม้อันใด เพราะทำสร้างสมกรรมนั้น ตถาคต
39,0320,009,นั้น จุติจากภพนั้นมาสู่ความเป็นอย่างนี้ ย่อมได้มหา-
39,0320,010,ปุริสลักษณะนี้ คือเป็นผู้มีชิวหาใหญ่ มีเสียงดังพรหม
39,0320,011,พูดเสียงดังนกการะเวก.
39,0320,012,บทว่า สุสณฺานา ได้แก่ความมีทรวดทรงดี ท่านอธิบายว่า ความ
39,0320,013,ตั้งอยู่แห่งอวัยวะใหญ่น้อย ในอันที่ควรอิ่มเต็มและกลมโดยความเป็นอวัยวะ
39,0320,014,อันอิ่มเต็มสละกลม เหมือนอย่างที่ตรัสไว้ว่า
39,0320,015,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ชาติก่อน ภพก่อน กำเนิด
39,0320,016,ก่อน ตถาคตเกิดเป็นมนุษย์แต่ก่อน หวังประโยชน์
39,0320,017,เกื้อกูล หวังความผาสุก หวังความเกษมปลอดจาก
39,0320,018,โยคะ แก่ชนเป็นอันมาก พึงยังชนเหล่านี้ให้เจริญ
39,0320,019,ด้วย ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา พึงให้เจริญ
39,0320,020,ด้วยไร่นาทที่ดิน ด้วยสัตว์สองเท้าสี่เท้า ด้วยบุตรภรรยา
39,0320,021,ด้วยทาสกรรมกรชาย ด้วยญาติมิตรพวกพ้องแม้อันใด
39,0320,022,เพราะทำสร้างสมกรรมนั้น ฯลฯ ตถาคตนั้น จุติจาก