Book,Page,LineNumber,Text
39,0309,001,ให้เป็นไปด้วยทรัพย์เล็กน้อย ทำไม่ได้ง่ายๆ  ขุมทรัพย์นั้นก็จักช่วยได้ในคราว
39,0309,002,ทุพภิกขภัยเช่นนั้น  มาถึงเข้า   ดังนี้บ้าง  จักช่วยได้ในคราวคับขันที่เกิดจากอัคคี-
39,0309,003,ภัย  อุทกภัย  ทายาทที่ไม่เป็นที่รัก  ดังนี้บ้าง.
39,0309,004,พระผู้มีพระภาคเจ้า      ครั้นทรงแสดงประโยชน์แห่งการเก็บทรัพย์  ๒
39,0309,005,อย่าง  ด้วย ๒ คาถา  คือ  ความประสงค์ที่จะพบประโยชน์   และความประสงค์
39,0309,006,ที่จะหลีกจากสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์อย่างนี้แล้ว     บัดนี้     เมื่อจะตรัสย้ำประโยชน์
39,0309,007,แม้ทั้ง ๒ นั้นนั่นแลแก่กุฎุมพีนั้น    จึงตรัสว่า     <B>เอตทตฺถาย   โลกสฺมึ   นิธิ
39,0309,008,นาม  นิธิยฺยติ</B>   ขุมพรัพย์เขาผังไว้ในโลกก็เพื่อประโยชน์อย่างนี้.
39,0309,009,คาถานั้นมีความว่า     ประโยชน์นี้ใด  คือ  การพบประโยชน์และการ
39,0309,010,หลีกจากสิ่งที่มิใช่ประโยชน์   ทรงแสดงไว้  โดยนัยเป็นต้นอย่างนี้ว่า    จักเป็น
39,0309,011,ประโยชน์แก่เรา  และว่าจักเปลื้องเราซึ่งถูกกล่าวร้ายให้พ้นจากราชภัย. ธรรมดา
39,0309,012,ขุมทรัพย์ต่างโดยเงินทองเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่ง   เขาฝังไว้ตั้งไว้   เก็บงำไว้
39,0309,013,ในโอกาสโลกนี้    ก็เพื่อประโยชน์นั้น     คือเพื่อทำกิจเหล่านั้น ให้สำเร็จไป.
39,0309,014,<H2>พรรณนาคาถาที่  ๓</H2>
39,0309,015,บัดนี้   เพราะเหตุที่ขุมทรัพย์นั้น   แม้เข้าฝังไว้ดีแล้วอย่างนี้    ย่อมให้
39,0309,016,สำเร็จประโยชน์ที่ประสงค์แก่ผู้มีบุญเท่านั้น  ไม่สำเร็จประโยชน์แก่คนเหล่าอื่น
39,0309,017,ฉะนั้น  เมื่อทรงแสดงประโยชน์จึงตรัสว่า
39,0309,018,<B>ขุมทรัพย์ที่เขาฝังไว้เป็นอันดีในที่ลึกมีน้ำเป็นที่
39,0309,019,สุดเพียงนั้น  ขุมทรัพย์นั้นหาสำเร็จประโยชน์แก่เขาได้
39,0309,020,ทั้งหมดในกาลทุกเมื่อทีเดียวไม่.</B>
39,0309,021,คาถานั้น  มีความว่า     แม้ขุมทรัพย์นั้นเขาฝังไว้ดีถึงเพียงนั้น   ท่าน
39,0309,022,อธิบายว่า  แม้เขาขุดหลุมเก็บไว้อย่างดีเพียงนั้น   เขาฝังไว้ดีอย่างไร.  เขาฝังไว้