Book,Page,LineNumber,Text
39,0232,001,แม้แต่เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งเมตตาจิต ที่อบรมดีแล้ว. ถ้า
39,0232,002,บุคคลมีจิตไม่คิดร้ายสัตว์ แม้แต่ตัวเดียว ประพฤติ
39,0232,003,เมตตา ย่อมเป็นผู้ฉลาดด้วยจิตนั้น อริยชนมีใจเอ็นดู
39,0232,004,สัตว์มีชีวิตทุกหมู่เหล่า ชื่อว่าประกอบบุญเป็นอันมาก.
39,0232,005,ดังนี้.
39,0232,006,และโดยอานิสงส์ ๑๑ ประการ.
39,0232,007,เมตตา พึงทราบว่าเป็นประโยชน์เกื้อกูล แม้แก่สัตว์ทั้งหลายที่เขาทำ
39,0232,008,เมตตา โดยพระสูตรเป็นต้นอย่างนี้ว่า
39,0232,009,เทวตานุกมฺปิโต โปโส สทา ภทฺรานิ ปสฺสติ
39,0232,010,บุคคลอันเทวดาอนุเคราะห์แล้ว ย่อมเห็นความเจริญ
39,0232,011,ทุกเมื่อ.
39,0232,012,พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงแสดงว่าเมตตามีประโยชน์เกื้อกูลแก่คน
39,0232,013,แม้ทั้งสองฝ่ายอย่างนี้ จึงตรัสว่า เมตฺตํ กโรถ มานุสิยา ปชาย บัดนี้
39,0232,014,เมื่อจะทรงแสดงแม้อุปการะจึงตรัสว่า
39,0232,015,ทิวา จ รตฺโต จ หรนฺติ เย พลึ
39,0232,016,ตสฺมา หิ เน รกฺขถ อปฺปมตฺตา.
39,0232,017,เพราะฉะนั้นแล ขอท่านทั้งหลายเป็นผู้ไม่ประ-
39,0232,018,มาท ช่วยปกปักรักษาพวกคนที่นำพลีมาบูชา ทั้ง
39,0232,019,กลางวันทั้งกลางคืนด้วยเถิด.
39,0232,020,ภาษิตนั้น มีความว่า มนุษย์เหล่าใดสร้างเทวดาแม้ด้วยภาพเป็นและแกะด้วย
39,0232,021,ไม้เป็นต้นแล้วเข้าไปยังรุกขเจดีย์เป็นต้น ทำพลีกรรมเช่นสรวงในเวลากลางวัน
39,0232,022,และทำพลีกรรมในเวลากลางคืน วันข้างแรมเป็นต้น อุทิศเทวดาทั้งหลาย หรือ