| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0331,001,บริบูรณ์ด้วยดี ข้อที่กล่าวมาดังนี้ เป็นประโยชน์แห่งการตั้งเมตตสูตรนั้นไว้ | |
| 39,0331,002,ในที่นี้. | |
| 39,0331,003,<H2>การชำระนิทาน</H2> | |
| 39,0331,004,บัดนี้ ข้าพเจ้ายกมาติกาหัวข้อนี้ใดไว้ว่า | |
| 39,0331,005,<B>พึงทราบการชี้แจงบทเหล่านี้ว่า เมตตสูตรนี้ผู้ใด | |
| 39,0331,006,กล่าว กล่าวเมื่อใด กล่าวที่ใด และกล่าวเพราะเหตุ | |
| 39,0331,007,ใด ข้าพเจ้าชำระนิทานแล้วจึงจักทำการพรรณนาความ | |
| 39,0331,008,แห่งเมตตสูตรนั้น</B> ดังนี้. | |
| 39,0331,009,ในมาติกาหัวอันนี้ พึงทราบการชี้แจงบทเหล่านั้นและการชำระนิทาน | |
| 39,0331,010,โดยสังเขปอย่างนี้ก่อนว่า เมตตสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์เดียวตรัส | |
| 39,0331,011,พระสาวกเป็นต้น มิได้กล่าว. ก็แต่ว่า เมื่อใด ภิกษุทั้งหลายถูกเทวดาทั้งหลาย | |
| 39,0331,012,รบกวนข้างภูเขาหิมวันต์ จึงพากันมาเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อนั้น พระผู้มี | |
| 39,0331,013,พระภาคเจ้าจึงตรัสเมตตสูตรนั้น เพื่อป้องกันและเพื่อเป็นกรรมฐานสำหรับ | |
| 39,0331,014,ภิกษุเหล่านั้น. | |
| 39,0331,015,ส่วนโดยพิศดาร พึงทราบอย่างนี้. | |
| 39,0331,016,สมัยหนึ่ง ใกล้ดิถีเข้าจำพรรษา พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่กรุง | |
| 39,0331,017,สาวัตถี. สมัยนั้น ภิกษุทั้งหลายจากชาวเมืองต่าง ๆ จำนวนมาก รับกรรมฐาน | |
| 39,0331,018,ในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ประสงค์จะเข้าจำพรรษาใน ที่นั้น ๆ จึงเข้าเฝ้า | |
| 39,0331,019,พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ยินว่าสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสกรรมฐาน | |
| 39,0331,020,"ทั้งหลายที่อนุกูลแก่จริตจำนวน ๘๔,๐๐๐ ประเภท โดยนัยนี้คือ อสุภกรรม-" | |
| 39,0331,021,"ฐาน ๑๑ อย่าง คือ อสุภที่มีวิญญาณและไม่มีวิญญาณ สำหรับคนราคจริต," | |
| 39,0331,022,"กรรมฐานมีเมตตากรรมฐานเป็นต้น ๔ อย่าง สำหรับคนโทสจริต, กรรมฐาน" | |