|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0324,001,ไว้ โดยนัยอย่างนี้ว่า ผู้กล้า มีสติ การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระธรรม
|
|
39,0324,002,วินัยนี้ เป็นต้น ความยินดีในฌานเป็นต้น ในเทวโลกอย่างอื่นใดอีก และ
|
|
39,0324,003,นิพพานสมบัติ ตามที่กล่าวแล้วอันใด อิฐผลดังว่ามาแม้นี้ ตรัสไว้เป็นส่วน
|
|
39,0324,004,ที่สามพึงทราบว่า อิฐผลทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ด้วยบุญนิธินี้. พึงทราบ
|
|
39,0324,005,การพรรณนาความในข้อนี้ ด้วยประการฉะนี้.
|
|
39,0324,006,<H2>พรรณนาคาถาที่ ๑๔</H2>
|
|
39,0324,007,พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแสดงนิพพานสมบัติที่พึงได้ด้วยปัญญานุ-
|
|
39,0324,008,ภาพ และที่พึงบรรลุโดยความเป็นพระอริยบุคคลมีเป็นสัทธานุสารีเป็นต้น ด้วย
|
|
39,0324,009,คาถานี้ อย่างนี้แล้ว บัดนี้ เมื่อทรงแสดงนิพพานนั้น และอุบายแห่งนิพพาน
|
|
39,0324,010,นั้น โดยความเป็นผู้ชำนาญในวิชชา ๓ และอุภโตภาควิมุตติ จึงตรัสคาถานี้ว่า
|
|
39,0324,011,<B>ความที่บุคคลถ้าอาศัยมิตตสัมปทาประกอบความ
|
|
39,0324,012,เพียรโดยอุบายแยบคาย เป็นผู้ชำนาญ ในวิชชาและ
|
|
39,0324,013,วิมุตติ อิฐผลทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ ด้วยบุญ
|
|
39,0324,014,นิธินี้.</B>
|
|
39,0324,015,พรรณนาบทของคาถานั้น มีดังนี้ว่า ชื่อว่า สัมปทาเพราะเป็นเครื่อง
|
|
39,0324,016,สำเร็จผล คือถึงความเจริญแห่งคุณสัมปทา คือมิตร ชื่อว่ามิตรสัมปทา. ซึ่ง
|
|
39,0324,017,มิตรสัมปทานั้น. บทว่า <B>อาคมฺม</B> แปลว่า อาศัย. บทว่า <B>โยนิโส</B> ได้แก่
|
|
39,0324,018,โดยอุบาย. บทว่า <B>ปยุญฺชโต</B> ได้แก่ ทำความขยันประกอบ. ชื่อว่า <B>วิชชา</B>
|
|
39,0324,019,เพราะเป็นเครื่องรู้แจ้ง. ชื่อว่า <B>วิมุตติ</B> เพราะเป็นเครื่องหลุดพ้น หรือหลุดพ้น
|
|
39,0324,020,เอง. ทั้งวิชชาทั้งวิมุตติ ชื่อว่า วิชชาและวิมุตติ. ความเป็นผู้ชำนาญ ในวิชชา
|
|
39,0324,021,และวิมุตติชื่อว่า <B>วิชชาวิมุตติวสีภาวะ.</B>
|
|
|