| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0315,001,ในคาถานั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงขุมทรัพย์ที่ผังไว้ดีแล้วด้วย | |
| 39,0315,002,ทานเป็นต้นนั้น ด้วยบทนี้ว่า ขุมทรัพย์ที่เขาฝังไว้แล้วนั้น. บทว่า <B>อเชยฺโย</B> | |
| 39,0315,003,ได้แก่ คนอื่น ๆ ไม่อาจผจญแล้วเอาไปได้. ปาฐะว่า <B>อชยฺโย</B> ก็มี. อธิบาย | |
| 39,0315,004,ว่า อันใคร ๆ ไม่พึงชนะ ไม่ควรชนะ คือผู้ต้องการประโยชน์สุข ควรก่อ | |
| 39,0315,005,สร้างเอง. ก็ในปาฐะนี้ ประกอบความว่า ขุมทรัพย์นี้ ใคร ๆ ผจญไม่ได้ | |
| 39,0315,006,แล้วแสดงคำถามอีกว่าเพราะเหตุไร จึงสัมพันธ์ความว่า เพราะเหตุที่ขุมทรัพย์ | |
| 39,0315,007,ที่ฝังไว้แล้วติดตามไปได้. แต่ความที่ขุมทรัพย์ที่ฝังไว้ดีแล้ว โดยประการนอก | |
| 39,0315,008,นี้เป็นของที่ใคร ๆ ชนะได้ ก็พึงเป็นอันท่านกล่าวไว้แล้ว แต่ก็หาได้กล่าวไว้ | |
| 39,0315,009,ไม่. แท้จริง ขุมทรัพย์นั้น ที่ฝังไว้ดีแล้ว อันใคร ๆ เอาชนะไม่ได้ คือ | |
| 39,0315,010,ไม่มีใครเอาชนะได้เลย. ขุมทรัพย์ชื่อว่า <B>อนุคามิก</B> เพราะติดตามไปได้ | |
| 39,0315,011,อธิบายว่า ไม่ละบุคคลแม้กำลังไปปรโลก ด้วยการอำนวยผลให้ในภพนั้น ๆ. | |
| 39,0315,012,ได้ยินว่า บทว่า <B>ปหาย คมนีเยสุ เอตํ อาทาย คจฺฉติ</B> นี้ มี | |
| 39,0315,013,ความอย่างนี้ว่า เมื่อมรณกาล ปรากฏขึ้น บรรดาโภคะทั้งหลายที่จำต้องละไป | |
| 39,0315,014,เขาก็พาไปได้แต่ขุมทรัพย์คือบุญนี้. ความนี้ไม่ถูก. เพราะเหตุไร. เพราะโภคะ | |
| 39,0315,015,ทั้งหลายไปไม่ได้ ความจริง โภคะนั้น ๆ อันมัจจะผู้ต้องตาย พึงละไปเท่านั้น | |
| 39,0315,016,ไปไม่ได้เลย แต่คติวิเศษนั้น ๆ ต่างหาก จำต้องไป. เพราะเหตุที่ถ้าความพึง | |
| 39,0315,017,มีอย่างนี้ไซร้ ก็พึงกล่าวได้ว่า บรรดาคติวิเศษทั้งหลายที่จำต้องละโภคทั้งหลาย | |
| 39,0315,018,ไป ฉะนั้น จึงควรทราบความในข้อนี้อย่างนี้ว่า เมื่อโภคะทั้งหลายจำละมัจจะ | |
| 39,0315,019,ผู้ต้องต้องไป โดยประการเป็นต้นอย่างนี้ว่า <B>นิธิ วา านา จวติ</B> ขุมทรัพย์ | |
| 39,0315,020,เคลื่อนไปจากที่บ้าง มัจจะผู้ต้องตาย ก็พาไปได้แต่ขุมทรัพย์คือบุญ ด้วยว่า | |
| 39,0315,021,ขุมทรัพย์คือบุญนั้น ไม่ละมัจจะนั้น เพราะเป็นทรัพย์ติดตามไปได้. ในคาถา | |
| 39,0315,022,นั้น ผู้ทักท้วงกล่าวว่า ในบทว่า <B>คมนีเยสุ</B> นี้ จะพึงมีความว่า <B>คนฺตพฺเพสุ</B> | |