|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0277,001,<B>ผู้ทำกาลกิริยาละไปแล้ว ย่อมยังอัตภาพให้เป็น
|
|
39,0277,002,ไปในปิตติวิสัยนั้น ด้วยทานที่ญาติให้แล้วจากมนุษย์
|
|
39,0277,003,โลกนี้.
|
|
39,0277,004,น้ำตกลงบนที่ดอน ย่อมไหลไปสู่ที่ลุ่ม ฉันใด
|
|
39,0277,005,ทานที่ทายกให้ไปจากมนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่ฝูง
|
|
39,0277,006,เปรตฉันนั้นเหมือนกัน.
|
|
39,0277,007,ห้วงน้ำเต็มแล้ว ย่อมยังสาครให้เต็มฉันใด ทาน
|
|
39,0277,008,ที่ทายกให้ไปนากมนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่ฝูง
|
|
39,0277,009,เปรตฉันนั้น เหมือนกัน.
|
|
39,0277,010,บุคคลเมื่อระลึกถึงกิจที่ท่านทำมาแต่ก่อนว่าท่าน
|
|
39,0277,011,ได้ทำกิจแก่เรา ได้ให้แก่เรา ได้เป็นญาติมิตรเป็นเพื่อน
|
|
39,0277,012,ของเรา ดังนี้ จึงควรให้ทักษิณาแก่ฝูงเปรต.
|
|
39,0277,013,การร้องไห้ การเศร้าโศก หรือการพิไรรำพัน
|
|
39,0277,014,อย่างอื่น ๆ ก็ไม่ควรทำ เพราะการร้องไห้เป็นต้นนั้น
|
|
39,0277,015,ไม่เป็นประโยชน์แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ญาติทั้งหลาย ก็
|
|
39,0277,016,คงอยู่อย่างนั้น.
|
|
39,0277,017,ทักษิณานี้แล อันทายกให้แล้ว ตั้งไว้ดีแล้วใน
|
|
39,0277,018,พระสงฆ์ ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ทายกนั้น โดยฐานะ
|
|
39,0277,019,ตลอดกาลนาน.
|
|
39,0277,020,ญาติธรรมนี้นั้น ก็ทรงแสดงแล้ว การบูชาผู้ล่วง
|
|
39,0277,021,ลับไปแล้ว ก็ทรงทำโอฬารแล้ว ทั้งกำลังของภิกษุ
|
|
39,0277,022,ทั้งหลาย ก็ทรงเพิ่มให้แล้ว บุญพระองค์ก็ทรงขวน
|
|
39,0277,023,ขวายไว้มิใช่น้อย.</B>
|
|
39,0277,024,<I>จบติโรกุฑฑสูตร</I>
|
|
|