| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0219,001,<H2>พรรณนารัตนสูตร</H2> | |
| 39,0219,002,<H3>ประโยชน์แห่งบทตั้ง</H3> | |
| 39,0219,003,บัดนี้ ถึงลำดับการพรรณนาความแห่งรัตนสูตรที่ยกขึ้นตั้งในลำดับต่อ | |
| 39,0219,004,จากมงคลสูตรนั้น โดยนัยเป็นต้นว่า <B>ยานีธ ภูตานิ.</B> ข้าพเจ้าจักกล่าวประ- | |
| 39,0219,005,โยชน์แห่งการตั้งรัตนสูตรนั้น ไว้ในที่นี้ ต่อจากนั้น เมื่อแสดงการหยั่งลงสู่ | |
| 39,0219,006,ความแห่งสูตรนี้ ทางนิทานวจนะอันบริสุทธิ์ดี เหมือนการลงสู่น้ำในแม่น้ำ | |
| 39,0219,007,และหนองเป็นต้น ทางท่าน้ำที่หมดจดดี ประกาศนัยนี้ว่า สูตรนี้ผู้ใดกล่าว | |
| 39,0219,008,กล่าวเมื่อใด กล่าวที่ไหน กล่าวเพราะเหตุใด แล้วจึงทำการพรรณนาความ | |
| 39,0219,009,แห่งรัตนสูตรนี้. | |
| 39,0219,010,ในสองสูตรนั้น เพราะเหตุที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงการรักษา | |
| 39,0219,011,ตัวเอง และการกำจัดอาสวะทั้งหลายที่มีการทำไม่ดี และการไม่ทำดีเป็นปัจจัย | |
| 39,0219,012,ด้วยมงคลสูตร ส่วนสูตรนี้ ให้สำเร็จการรักษาผู้อื่น และการกำจัดอาสวะ | |
| 39,0219,013,ทั้งหลายที่มีอมนุษย์เป็นต้นเป็นปัจจัย ฉะนั้น สูตรนี้จึงเป็นอันตั้งไว้ในลำดับ | |
| 39,0219,014,ต่อจากมงคลสูตรนั้นแล. | |
| 39,0219,015,<I>ประโยชน์แห่งการตั้งรัตนสูตรนั้นไว้ในที่นี้เท่านี้ก่อน</I> | |
| 39,0219,016,<H3>เรื่องกรุงเวสาลี</H3> | |
| 39,0219,017,บัดนี้ ในข้อว่า <B>เยน วุตฺตํ ยทา ยติถ ยสฺมา เจตํ</B> นี้ ผู้ทักท้วง | |
| 39,0219,018,กล่าวว่า ก็สูตรนี้ผู้ใดกล่าว กล่าวเมื่อใด กล่าวที่ใด และกล่าวเพราะเหตุใด. | |
| 39,0219,019,ขอชี้แจงดังนี้ ความจริง สูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์เดียวตรัส พระสาวก | |
| 39,0219,020,เป็นต้นหากล่าวไม่. ตรัสเมื่อใด. ตรัสเมื่อกรุงเวสาลีถูกอุปัทวะทั้งหลาย มีทุพภิกข- | |