| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0176,001,ดวงประทีปในเวลามืด ประหนึ่งได้ข้าวน้ำเป็นต้น ในเวลาถูกทุกข์มีหิวระหาย | |
| 39,0176,002,เป็นต้นครอบงำ. จริงอย่างนั้น อาศัยพระตถาคต พวกเทวดาและมนุษย์นับ | |
| 39,0176,003,ไม่ถ้วน ประมาณไม่ได้พากันบรรลุธรรมเป็นที่สิ้นอาสวะ ดำรงอยู่ในพรหม. | |
| 39,0176,004,โลก ดำรงอยู่ในเทวโลก เกิดในสุคติโลก ตระกูลแปดหมื่นตระกูล ทำจิต | |
| 39,0176,005,ให้เลื่อมใสในพระสารีบุตรเถระ และบำรุงพระเถระด้วยปัจจัย ก็บังเกิดใน | |
| 39,0176,006,สวรรค์. ตระกูลทั้งหลายทำจิตให้เลื่อมใส ในพระมหาสาวกทั้งปวง นับตั้งแต่ | |
| 39,0176,007,พระมหาโมคคัลลานะ พระมหากัสสปเป็นต้นไป ก็อย่างนั้นเหมือนกัน สาวก | |
| 39,0176,008,ทั้งหลายของสุเนตตศาสดา บางพวกก็เกิดในพรหมโลก บางพวก ก็เข้าเป็น | |
| 39,0176,009,สหายของเหล่าเทพชน ปรนิมมิตวสวัตดี ฯลฯ บางพวกก็เข้าเป็นสหายของ | |
| 39,0176,010,คฤหบดีมหาศาล. แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ได้ตรัสไว้ดังนี้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้ง | |
| 39,0176,011,หลาย ไม่มีภัยแต่บัณฑิต ไม่มีอุปัททวะแต่บัณฑิต ไม่มีอุปสรรคแต่บัณฑิต. | |
| 39,0176,012,อนึ่ง บัณฑิตเสมือนของหอมมีกฤษณา และดอกไม้เป็นต้น คนผ้คบ | |
| 39,0176,013,บัณฑิตก็เสมือนห่อด้วยใบไม้ที่ห่อของหอมมีกฤษณาและดอกไม้เป็นต้น ยังประ- | |
| 39,0176,014,สบภาวะที่วิญญูชนชมเชยและพอใจ. แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ได้ตรัสไว้ดังนี้ว่า | |
| 39,0176,015,<B>ตครญฺจ ปลาเสน โย นโร อุปนยฺหติ | |
| 39,0176,016,ปตฺตาปิ สุรภี วายนฺติ เอวํ ธีรูปเสวนา. | |
| 39,0176,017,นรชนผู้ใดห่อกฤษณาไว้ด้วยใบไม้แม้ใบไม้ของ | |
| 39,0176,018,นรชนผู้นั้นก็ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง การคบบัณฑิต ก็เหมือน | |
| 39,0176,019,อย่างนั้น.</B> | |
| 39,0176,020,อนึ่งเล่า เมื่อท้าวสักกะจอมทวยเทพประทานพรแก่ อกิตติบัณฑิตก็ | |
| 39,0176,021,กล่าวว่า | |
| 39,0176,022,<B>ธีรํ ปสฺเส สุเณ ธีรํ ธีเรน สห สํวเร | |
| 39,0176,023,ธีเรนลฺลาปสลฺลาปํ ตี กเร ตญฺจ โรจเย.</B> | |