| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0169,001,ในเทพทั้ง ๓ นั้น ในสูตรนี้ ท่านประสงค์เอาอุปปัตติเทพ. ชื่อว่า | |
| 39,0169,002,<B>มนุษย์</B> เพราะเป็นเหล่ากอของพระมนู. แต่โบราณาจารย์กล่าวว่า ชื่อว่า | |
| 39,0169,003,<B>มนุษย์</B> เพราะเป็นผู้มีใจสูง. มนุษย์เหล่านั้น มี ๔ คือชาวชมพูทวีป ชาว | |
| 39,0169,004,อปรโคยานทวีป ชาวอุตตรกุรุทวีป ชาวปุพพวิเทหทวีป ในสูตรนี้ท่านประสงค์ | |
| 39,0169,005,เอามนุษย์ชาวชมพูทวีป. ชื่อว่ามงคล เพราะสัตว์เจริญรุ่งเรืองด้วยคุณเหล่านั้น | |
| 39,0169,006,อธิบายว่า สัตว์ถึงความสำเร็จและความเจริญ. บทว่า <B>อจินฺตยุํ</B> แปลว่า | |
| 39,0169,007,คิดกันแล้ว. บทว่า <B>อากงฺขมานา</B> ได้แก่ ประสงค์ ปรารถนา กระหยิ่ม. | |
| 39,0169,008,บทว่า <B>โสตฺถานํ</B> แปลว่า ความสวัสดี ท่านอธิบายว่า ความที่ธรรมทั้งหลาย | |
| 39,0169,009,อันเป็นไปในปัจจุบัน และภายภาคหน้าทุกอย่าง สวยดีงาม. บทว่า <B>พฺรูหิ</B> | |
| 39,0169,010,ได้แก่แสดง ประกาศ บอก เปิดเผย จำแนก ทำให้ง่าย. บทว่า <B>มงฺคลํ</B> | |
| 39,0169,011,ได้แก่ เหตุแห่งความสำเร็จ เหตุแห่งความเจริญ เหตุแห่งสมบัติทุกอย่าง. | |
| 39,0169,012,บทว่า <B>อุตฺตมํ</B> ได้แก่ วิเศษประเสริฐ นำประโยชน์สุขมาให้โลกทั้งปวง | |
| 39,0169,013,ดังกล่าวมานี้ เป็นการพรรณนาตามลำดับบทแห่งคาถาทั้งหลาย. | |
| 39,0169,014,ส่วนความรวมมีดังนี้ เทพบุตรนั้นแลเห็นเทวดาในหมื่น จักรวาล | |
| 39,0169,015,ชุมนุมกันในจักรวาลนี้ เพราะอยากจะฟังมงคลปัญหา พากันเนรมิตอัตภาพ | |
| 39,0169,016,อันละเอียด ๑๐ บ้าง ๒๐ บ้าง ๓๐ บ้าง ๔๐ บ้าง ๕๐ บ้าง ๖๐ บ้าง ๗๐ | |
| 39,0169,017,บ้าง ๘๐ บ้าง ขนาดโอกาสปลายขนทรายขนหนึ่ง ยืนห้อมล้อมพระผู้มีพระ- | |
| 39,0169,018,ภาคเจ้า ซึ่งประทับนั่งเหนือพุทธอาสน์อันประเสริฐที่จัดไว้ เปล่งพระรัศมี | |
| 39,0169,019,ครอบงำเทวดามารพรหมทั้งหมด ด้วยพระสิริและพระเดช และหยั่งรู้ปริวิตก | |
| 39,0169,020,แห่งใจของเหล่ามนุษย์ชาวชมพู ที่ไม่ได้มาประชุมในสมัยนั้น ด้วยใจตนเอง | |
| 39,0169,021,กล่าวคาถา เพื่อถอนลูกศรคือความสงสัยของเทวดาและมนุษย์ทั้งปวงว่า | |