| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0161,001,ประทับ อยู่ ณ ที่ใด เทพบุตรก็เข้าไปเฝ้า ณ ที่นั้น. หรือพึงเห็นความในคำนี้ | |
| 39,0161,002,อย่างนี้ว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า ขันเทวดาและมนุษย์พึงเข้าไปเฝ้า โดยเหตุใด | |
| 39,0161,003,เทพบุตรก็เข้าไปเฝ้าโดยเหตุนั้นนั่นแหละ. ก็พระผู้มีพระภาคเจ้า อันเทวดา | |
| 39,0161,004,และมนุษย์พากันเข้าไปเฝ้า ด้วยเหตุอะไร. ด้วยประสงค์จะบรรลุคุณวิเศษมี | |
| 39,0161,005,ประการต่าง ๆ เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ออกผลอยู่เป็นนิจ อันฝูงนกพากันเข้าไป | |
| 39,0161,006,ก็ด้วยประสงค์จะบริโภคผลไม้ซึ่งมีรสอร่อย ฉะนั้น. ท่านอธิบายว่า บทว่า | |
| 39,0161,007,<B>อุปสงฺกมิ</B> แปลว่าไปแล้ว . คำว่า <B>อุปสงฺกมิตฺวา</B> เป็นคำกล่าวถึงสุดท้ายแห่ง | |
| 39,0161,008,การเข้าไปเฝ้า. อีกอย่างหนึ่ง ท่านอธิบายว่า เทวดาไปอย่างนั้นแล้ว ต่อนั้น | |
| 39,0161,009,ก็ไปยังสถานที่ต่อจากอาสนะ กล่าวคือที่ใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้า. บทว่า | |
| 39,0161,010,<B>ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา</B> ได้แก่ ถวายบังคม น้อมนมัสการพระผู้มีพระภาค | |
| 39,0161,011,เจ้า. | |
| 39,0161,012,ศัพท์ว่า <B>เอกมนฺตํ</B> เป็นศัพท์นิเทศทำเป็น <B>ภาวนปุํสกลิงค์.</B> ท่าน | |
| 39,0161,013,อธิบายว่า โอกาสหนึ่ง ส่วนข้างหนึ่ง. อีกนัยหนึ่ง คำนี้เป็นทุติยาวิภัตติ ลง | |
| 39,0161,014,ในอรรถสัตตมีวิภัตติ. ศัพท์ว่า <B>อฏฺาสิ</B> ปฎิเสธอิริยาบถนั่งเป็นต้น อธิบาย | |
| 39,0161,015,ว่า สำเร็จการยืน คือได้ยืนแล้ว. | |
| 39,0161,016,<B>ถามว่า</B> ก็เทวดานั้นยืนอย่างไร จึงชื่อว่าได้เป็นผู้ยืนอยู่ ส่วนข้าง | |
| 39,0161,017,หนึ่ง. | |
| 39,0161,018,<B>ตอบว่า</B> ท่านโปราณาจารย์กล่าวว่า | |
| 39,0161,019,<B>น ปจฺฉโต น ปุรโต นาปิ อาสนฺนทูรโต | |
| 39,0161,020,น กจฺเฉ โนปิ ปฏิวาเต น จาปิ โอณตุณฺณเต | |
| 39,0161,021,อิเม โทเส วิวชฺเชตฺวา เอกมนฺตํ ิตา อหุ.</B> | |