|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0156,001,ในคำทั้งสองนั้น พระเถระแสดงการอนุเคราะห์คฤหัสถ์ของพระผู้มี-
|
|
39,0156,002,พระภาคเจ้าด้วยการระบุกรุงสาวัตถี แสดงการอนุเคราะห์บรรพชิตด้วยการ
|
|
39,0156,003,ระบุพระเชตวันเป็นต้น . อีกนัยหนึ่ง แสดงการงดเว้น อัตตกิลมถานุโยค เพราะ
|
|
39,0156,004,ถือเอาปัจจัย ด้วยคำต้น แสดงอุบายงดเว้น กามสุขัลลิกานุโยค เพราะ
|
|
39,0156,005,ละวัตถุกามด้วยคำหลัง. อนึ่ง แสดงความพากเพียรในเทศนาด้วยคำต้น แสดง
|
|
39,0156,006,ความน้อมไปในวิเวก ด้วยคำหลัง แสดงการเข้าไปด้วยกรุณา ด้วยคำต้น และ
|
|
39,0156,007,แสดงการเข้าไปด้วยปัญญา ด้วยคำหลัง. แสดงความที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
|
|
39,0156,008,น้อมไปในอันจะให้สำเร็จหิตสุขแก่สัตว์ทั้งหลาย ด้วยคำต้น แสดงความที่ทรง
|
|
39,0156,009,ไม่ติดอยู่ในการบำเพ็ญหิตสุขแก่ผู้อื่น ด้วยคำหลัง. แสดงความอยู่ผาสุก อัน
|
|
39,0156,010,มีการทรงสละสุขที่ประกอบด้วยธรรมเป็นนิมิต ด้วยคำต้น แสดงการอยู่ผาสุก
|
|
39,0156,011,อันมีการประกอบเนือง ๆ ซึ่งอุตตริมนุสสธรรมเป็นนิมิต ด้วยคำหลังที่แสดง
|
|
39,0156,012,ความที่ทรงมีอุปการะมากแก่มนุษย์ทั้งหลาย ด้วยคำต้น . แสดงความที่ทรงมี
|
|
39,0156,013,อุปการะมากแก่เทวดาทั้งหลาย ด้วยคำหลัง. แสดงความที่พระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
39,0156,014,เสด็จอุบัติในโลก เจริญเติบใหญ่ในโลก ด้วยคำต้น แสดงความที่โลกฉาบทา
|
|
39,0156,015,พระองค์ไม่ได้ ด้วยคำหลัง มีอย่างดังกล่าวมานี้เป็นต้น.
|
|
39,0156,016,คำว่า <B>อถ</B> ใช้ในอรรถว่าไม่ขาดสาย ศัพท์ว่า <B>โข</B> เป็นนิบาต
|
|
39,0156,017,ใช้ในอรรถว่า แสดงเรื่องอื่น ๆ ด้วยสองคำนั้น พระเถระแสดงว่า เรื่องอื่น ๆ
|
|
39,0156,018,นี้เกิดขึ้นในพระวิหารของพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ขาดสายเลย. เรื่องนั้นคืออะไร
|
|
39,0156,019,คือเรื่องเทวดาองค์หนึ่งเป็นต้น . ศัพท์ว่า <B>อญฺตรา</B> องค์หนึ่ง ในคำว่า
|
|
39,0156,020,<B>อญฺตรา</B> เทวดาองค์หนึ่งนั้น แสดงความไม่แน่นอน. จริงอยู่ เทวดานั้น
|
|
39,0156,021,ไม่ปรากฏนามและโคตร เพราะฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า <B>อญฺตรา.</B> เทวดาก็
|
|
39,0156,022,คือเทพนั่นแล คำว่า <B>อญฺตรา</B> นี้ สาธารณะทั่วไปแก่หญิงและชาย <B>แต่
|
|
39,0156,023,ในที่นี้ผู้ชายเท่านั้น คือเทพบุตร.</B> ก็คำอะไรเล่า เทพบุตรท่านกล่าวว่า
|
|
39,0156,024,เทวดา โดยเป็นสาธารณนาม.
|
|
|