|
|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
|
39,0149,001,อภินันทนะ ๕ ประเภทวิวาทมูล ๖ ตัณหากายะ ๖ ประเภทอนุสัย ๗ ประเภท
|
|
|
39,0149,002,มิจฉัตตะ ๘ ประเภทตัณหามูลกะ ๙ ประเภทอกุศลกรรมบถ ๑๐ ประเภท
|
|
|
39,0149,003,ทิฏฐิคตะ ๖๒ ประเภทตัณหาวิจริต ๑๐๘ หรือว่าโดยสังเขป คือมาร ๕ คือ
|
|
|
39,0149,004,กิเลสมาร ขันธมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร และเทวปุตตมาร ฉะนั้น เมื่อ
|
|
|
39,0149,005,น่าจะเรียกว่า <B>ภัคควา</B> ก็เรียกเสียว่า <B>ภควา</B> เพราะทรงหักรานอันตรายเหล่านั้น
|
|
|
39,0149,006,เสียได้ ในข้อนี้ ท่านกล่าวไว้ว่า
|
|
|
39,0149,007,<B>ภคฺคราโค ภคฺคโทโส ภคฺคโมโห อนาสโว
|
|
|
39,0149,008,ภคฺคาสฺส ปาปกา ธมฺมา ภควา เตน วุจฺจติ.
|
|
|
39,0149,009,ทรงหักราคะ หักโทสะ หักโมทะ ไม่มีอาสวะ ทรงทัก
|
|
|
39,0149,010,บาปธรรมได้แล้ว ด้วยเหตุนั้น ท่านจึงเรียกว่าภควา.</B>
|
|
|
39,0149,011,ก็แลความถึงพร้อมแห่งพระรูปกายของพระองค์ ผู้ทรงไว้ซึ่งพระบุญ-
|
|
|
39,0149,012,ลักษณะนับร้อย เป็นอันท่านแสดงด้วยความที่ทรงมีภาคยะคือบุญ ความถึง
|
|
|
39,0149,013,พร้อมแห่งพระธรรมกาย เป็นอันท่านแสดงด้วยความที่ทรงหักโทสะได้แล้ว.
|
|
|
39,0149,014,ความเป็นผู้ที่ชาวโลกและคนใกล้เคียงนับถือมากก็ดี ความเป็นผู้ที่คฤหัสถ์และ
|
|
|
39,0149,015,บรรพชิตทั้งหลายไปมาหาสู่ก็ดี ความเป็นผู้สามารถในอันช่วย จัดทุกข์กายและ
|
|
|
39,0149,016,ทุกข์ใจ แก่ผู้ไปมาหาสู่ก็ดี ความเป็นผู้ทำอุปการะเขาด้วยอามิสทานและธรรม
|
|
|
39,0149,017,ทานก็ดี ความเป็นผู้สามารถในอันประกอบเขาไว้ด้วยโลกิยสุขและโลกุตตรสุข
|
|
|
39,0149,018,ก็ดีเป็นอันท่านแสดงด้วยพระคุณสองอย่างนั้น.
|
|
|
39,0149,019,อนึ่ง เพราะเหตุที่ <B>ภค</B> ศัพท์ในโลก เป็นไปในธรรม ๖ คือ อิสริยะ
|
|
|
39,0149,020,ธรรมะ ยสะ สิริ กามะ ปยัตตะ ก็พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ทรงมี
|
|
|
39,0149,021,อิสริยะความเป็นให้ในจิตของพระองค์เองอย่างเยี่ยม หรือทรงมีอิสริยะ
|
|
|
39,0149,022,บริบูรณ์โดยอาการทุกอย่างที่สมมติว่าเป็นโลกิยะ มีอณิมา ทำตัวให้เล็ก
|
|
|
39,0149,023,[ย่อส่วน] ลังฆิมาทำตัวให้เบา [เหาะ] ทรงมีโลกุตรธรรมก็เหมือนกัน ทรงมี
|
|
|
|
