| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0143,001,จริงอย่างนั้น <B>สมย</B>ศัพท์นั้น มีความว่าพร้อมเพรียงได้ในประโยคมี | |
| 39,0143,002,เป็นต้นว่า <B>อปฺเปว นาม เสฺวปิ อุปสงฺกเมยฺยาม กาลญฺจ สมยญฺจ | |
| 39,0143,003,อุปาทาย</B> ถ้ากระไร เราทั้งหลายกำหนดกาลและ<B>ความพร้อมเพรียง</B> พึงเข้า | |
| 39,0143,004,ไปหาแม้ในวันพรุ่งนี้ | |
| 39,0143,005,มีความว่า <B>ขณะ</B> ได้ในประโยคเป็นต้นว่า <B>เอโก ว โข ภิกฺขเว | |
| 39,0143,006,ขโณ จ สมโย จ พฺรหฺมจริยวาสาย</B> ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย โอกาสและ | |
| 39,0143,007,<B>ขณะ</B> เพื่อกาลอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ มีอย่างเดียวแล. | |
| 39,0143,008,มีความว่า <B>กาล</B> ได้ในประโยคเป็นต้นว่า <B>อุณฺหสมโย ปริฬาหสมโย | |
| 39,0143,009,กาล</B>ร้อน <B>กาล</B>กระวนกระวาย. | |
| 39,0143,010,มีความว่า <B>ประชุม</B> ได้ในประโยคเป็นต้นว่า <B>มหาสมโย ปวนสฺมิ</B> | |
| 39,0143,011,การ<B>ประชุม</B>ใหญ่ในป่าใหญ่. | |
| 39,0143,012,มีความว่า <B>เหตุ</B> ได้ในประโยคเป็นต้นว่า <B>สมโยปิ โข เต | |
| 39,0143,013,"ภทฺทาลิ อปฺปฏิวิทฺโธ อโหสิ, ภควา โข สาวตฺถิยํ วิหรติ, โสปิ" | |
| 39,0143,014,มํ ชานิสฺสติ ภทฺทาลิ นาม ภิกฺขุ สตฺถุสาสเน สิกฺขาย อปริปูร- | |
| 39,0143,015,การีติ อยมฺปิ โข เต ภทฺทาลิ สมโย อปฺปฏิวิทฺโธ อโหสิ.</B> ดูก่อน | |
| 39,0143,016,ภัตทาลิ เธอก็ไม่รู้ตลอดถึงเหตุว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่กรุงสาวัตถี | |
| 39,0143,017,แม้พระองค์ก็จักทรงทราบตัวเราว่า ภิกษุชื่อภัตทาลิไม่ทำสิกขาให้บริบูรณ์ใน | |
| 39,0143,018,คำสอนของของพระศาสดา ดูก่อนภัตทาลิ เธอไม่รู้ตลอดถึงเหตุแม้นี้แล. | |
| 39,0143,019,มีความว่าลัทธิ ได้ในประโยคเป็นต้นว่า <B>เตน โข ปน สมเยน | |
| 39,0143,020,อุคฺคหมาโน ปริพฺพาชโก สมณมุณฺฑิกาปุตฺโต สมยปฺปวาทเก ตินุ- | |
| 39,0143,021,ทุกาจีเร เอกสาลเก มลฺลิกาย อาราเม ปฏิวสติ.</B> สมัยนั้น ปริพาชก | |
| 39,0143,022,ชื่อ <B>อุคคาหมานะ</B> บุตรของ <B>นางสมณนุณฑิกา</B> อาศัยอยู่ในอารามของพระ- | |
| 39,0143,023,นางมัลลิกา ซึ่งมีศาลาหลังเดียว มีต้นมะพลับเรียงรายอยู่รอบ เป็นสถานที่ | |
| 39,0143,024,สอน<B>ลัทธิ</B> | |