|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0133,001,"จะแสดงความนั้นว่า ตรัสไว้อย่างนี้, ข้าพเจ้าฟังมา, ฟังมาสมัยหนึ่ง, พระ-"
|
|
39,0133,002,"ผู้มีพระภาคเจ้าตรัส, ตรัสที่กรุงสาวัตถี, ตรัสแก่เทวดา ดังนี้จึงกล่าวว่า"
|
|
39,0133,003,<B>เอวมฺเม สตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถ-
|
|
39,0133,004,ปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯปฯ ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ.</B> คำนี้ ท่าน
|
|
39,0133,005,พระอานนท์กล่าวไว้อย่างนี้. ก็แลคำนั้นพึงทราบว่า ท่านกล่าวไว้ในเวลาทำ
|
|
39,0133,006,ปฐมมหาสังคีติ.
|
|
39,0133,007,บัดนี้ จะอธิบายในข้อนี้ว่า ตรัสเพราะเหตุไร. เพราะเหตุที่ท่าน
|
|
39,0133,008,พระมหากัสสปะถามถึงนิทาน ฉะนั้น ท่านจึงกล่าวนิทานนั้นไว้พิศดารตั้งแต่
|
|
39,0133,009,ต้น อีกอย่างหนึ่ง เพราะเหตุที่เทวดาบางเหล่าเห็นท่านพระอานนท์นั่งเหนือ
|
|
39,0133,010,"ธรรมาสน์ ห้อมล้อด้วยคณะผู้เชี่ยวชาญ จึงเกิดจิตคิดว่า ""ท่านพระอานนท์"
|
|
39,0133,011,นี้เป็นเวเทหมุนี แม้โดยปกตินับเพียงอยู่ในศากยตระกูล เป็นทายาทของพระ-
|
|
39,0133,012,ผู้มีพระภาคเจ้า แม้แต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ก็ทรงยกย่องไว้ในตำแหน่ง
|
|
39,0133,013,เอตทัคคะถึง ๕ สถาน เป็นผู้ประกอบด้วยอัจฉริยอัพภูตธรรม ๔ ประการ เป็น
|
|
39,0133,014,ที่รักที่ต้องใจของบริษัท ๔ บัดนี้ เห็นทีจะเป็นรัชทายาทโดยธรรมของพระผู้มี
|
|
39,0133,015,"พระภาคเจ้า เกิดเป็นพุทธะ ผู้รู้""."
|
|
39,0133,016,ฉะนั้น ท่านพระอานนท์ รู้ทั่วถึงความปริวิตกทางใจของเทวดาเหล่า
|
|
39,0133,017,นั้นด้วยใจตนเอง ทนการยกย่องคุณที่ไม่เป็นจริงนั้นไม่ได้เพื่อแสดงภาวะที่ตน
|
|
39,0133,018,เป็นเพียงสาวก จึงกล่าวว่า <B>เอวมฺเม สุตํ เอกํ สนยํ ภควา ฯปฯ
|
|
39,0133,019,อชฺฌภาสิ.</B> ในระหว่างนี้พระอรหันต์ ๕๐๐ รูปและเทวดาหลายพัน ก็ชื่อชม
|
|
39,0133,020,ท่านพระอานนท์ว่า สาธุ สาธุ. แผ่นพื้นมหาปฐพีก็ไหว ฝนดอกไม้นานา
|
|
39,0133,021,ชนิดก็หล่นลงจากอากาศ ความอัศจรรย์อย่างอื่นก็ปรากฏมากมาย และเทวดา
|
|
39,0133,022,มากหลายก็เกิดความสังเวชว่า <B>คำใด เราฟังมาต่อพระพักตร์ของพระผู้</B>
|
|
|