|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0125,001,ครั้งนั้น นับแต่พระตถาคตเสด็จปรินิพพาน เมื่อการเล่นสาธุกีฬา
|
|
39,0125,002,ล่วงไป ๗ วัน การบูชาพระธาตุล่วงไปอีก ๗ วัน พระมหากัสสปเถระรู้ว่า
|
|
39,0125,003,เวลาล่วงไปครั้งเดือนแล้ว ยังเหลือเวลาเดือนครึ่ง ก็กระชั้นชิดดิถีเข้าจำพรรษา
|
|
39,0125,004,จึงกล่าวว่า ผู้มีอายุทั้งหลาย เราจะพากันไปกรุงราชคฤห์ ก็พาหมู่ภิกษุครึ่ง
|
|
39,0125,005,หนึ่งเดินทางแยกไปทางหนึ่ง แม้พระอนุรุทธเถระ ก็พาหมู่ภิกษุครึ่งหนึ่งแยก
|
|
39,0125,006,ไปอีกทางหนึ่ง. ส่วนพระอานนทเถระถือบาตรจีวรของพระผู้มีพระภาคเจ้า อัน
|
|
39,0125,007,หมู่ภิกษุแวดล้อม ประสงค์จะไปกรุงสาวัตถี [ก่อน] แล้ว จึงจะไปกรุงราชคฤห์
|
|
39,0125,008,ก็แยกทางจาริกไปทางกรุงสาวัตถี. ในสถานที่พระอานนท์เถระไปถึง ๆ ก็ได้มี
|
|
39,0125,009,เสียงครวญคร่ำรำพันขนานใหญ่ว่า <B>ท่านอานนท์เจ้า ท่านอานนท์เก็บ
|
|
39,0125,010,พระศาสดาไว้เสียที่ไหนมาแล้ว.</B> เมื่อพระเถระถึงกรุงสาวัตถีตามลำดับ
|
|
39,0125,011,ได้มีเสียงครวญคร่ำรำพันขนานใหญ่ เหมือนในสมัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จ
|
|
39,0125,012,ปรินิพพาน.
|
|
39,0125,013,ข่าวว่า สมัยนั้น ท่านพระอานนท์ ต้องปลอบมหาชนนั้น ด้วย
|
|
39,0125,014,ธรรมีกถาที่ประกอบด้วยอนิจจตาความไม่เที่ยงเป็นต้น แล้วจึงเข้าไปยังพระ-
|
|
39,0125,015,เชตวันวิหาร เปิดพระทวารแห่งพระคันธกุฎีที่พระทศพลประทับแล้วนำเตียง
|
|
39,0125,016,ตั่งออกเคาะปัดกวาดพระคันธกุฎี ทิ้งขยะคือดอกไม้แห้ง นำเตียงตั่งเข้าไปตั้ง
|
|
39,0125,017,ไว้ตามเดิมอีก ได้กระทำวัตรปฏิบัติทุกอย่างที่ควรทำ เหมือนในครั้งพระผู้มี-
|
|
39,0125,018,พระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่.
|
|
39,0125,019,พระเถระแข็งใจดื่มยาระบายเจือน้ำนมในวันที่ ๒ เพื่อทำกายที่มีธาตุ
|
|
39,0125,020,หนักให้เบา เพราะตั้งแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จปรินิพพาน ท่านต้องยืนมาก.
|
|
39,0125,021,นั่งมาก จึงนั่งอยู่แต่ในวิหารเท่านั้น ซึ่งท่านอ้างถึง จึงกล่าวกะเด็กหนุ่ม ที่
|
|
39,0125,022,สุภมาณพใช้ไปดังนี้ว่า
|
|
|