| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0107,001,ตามนัยก่อนนั่นแล มิใช่กล่าวเพราะไม่มีธรรม ๕ อย่างอื่น. เหมือนอย่างที่ | |
| 39,0107,002,ตรัสไว้ว่า | |
| 39,0107,003,<B>ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในธรรม ๕ ภิกษุเมื่อหน่าย | |
| 39,0107,004,โดยชอบ ฯลฯ ย่อมเป็นผู้ทำที่สุดทุกข์ได้. ในธรรม ๕ | |
| 39,0107,005,คืออุปาทานขันธ์ ๕ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในธรรม ๕ | |
| 39,0107,006,เหล่านี้แล ภิกษุเมื่อหน่ายโดยชอบ ฯลฯ ย่อเป็นผู้ | |
| 39,0107,007,ทำที่สุดทุกข์ได้ คำนี้ใดว่า ปัญหา ๕ อุทเทส ๕ | |
| 39,0107,008,ไวยากรณ์ ๕ คำนี้เราอาศัยข้อนั้นกล่าวแล้ว</B> ดังนี้. | |
| 39,0107,009,ก็ในปัญหาข้อนี้ ภิกษุเมื่อพิจารณาโดยความเกิดความดับเป็นอารมณ์ | |
| 39,0107,010,ได้อมตะด้วยวิปัสสนาแล้ว ย่อมทำให้แจ้งอมตะคือพระนิพพาน โดยลำดับ. | |
| 39,0107,011,เหมือนอย่างที่ตรัสไว้ว่า | |
| 39,0107,012,<B>ยโต ยโต สมฺมสติ ขนฺธานํ อุทยพฺพยํ | |
| 39,0107,013,ลภตี ปิติปาโมชฺชํ อมตํ ตํ วิชานตํ | |
| 39,0107,014,พิจารณาความเกิดความดับแห่งขันธ์ทั้งหลาย | |
| 39,0107,015,โดยประการใด ๆ ปีติและปราโมชอันเป็นอมตะ ย่อม | |
| 39,0107,016,ได้แก่ท่านผู้เห็นความเกิดความดับนั้น โดยประการนั้น ๆ</B> | |
| 39,0107,017,ดังนี้. | |
| 39,0107,018,<H2>พรรณนาปัญหาว่า อะไรเอ่ย ชื่อว่า ๖</H2> | |
| 39,0107,019,พระศาสดา ผู้มีจิตอันพระเถระทำให้ทรงยินดีด้วยการพยากรณ์แม้นี้ | |
| 39,0107,020,อย่างนี้แล้ว จึงตรัสถามปัญหายิ่งขึ้นไปตามนัยก่อน ๆ ว่า <B>อะไรเอ่ย ชื่อว่า ๖</B> | |
| 39,0107,021,พระเถระกล่าวซ้ำว่า <B>ฉ หก</B> จึงทูลตอบว่า อายตนะภายใน. ในคำเหล่านั้น | |
| 39,0107,022,คำว่า <B>ฉ ๖</B> เป็นการกำหนดจำนวน. อายตนะทั้งหลายที่ประกอบในภายใน | |