|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0103,001,<B>๓ เหล่านี้แล ภิกษุเมื่อหน่ายโดยชอบ ฯลฯ ย่อมเป็น
|
|
39,0103,002,ผู้ทำที่สุดทุกข์ได้ คำนี้ใดว่า ปัญหา ๓ อุทเทส ๓
|
|
39,0103,003,ไวยากรณ์ ๓ ดังนี้ คำนี้เราอาศัยข้อนั้นกล่าวแล้ว</B> ดังนี้.
|
|
39,0103,004,ในปัญหาข้อนี้ พึงทราบว่า ภิกษุละสุขสัญญา ความสำคัญว่าสุข
|
|
39,0103,005,ด้วยการเห็นเวทนาทั้งสามเป็นทุกข์ แล้วหน่ายโดยมุขคือการพิจารณาเห็นทุกข์
|
|
39,0103,006,ตามแนวพระสูตรที่ตรัสไว้ว่า เวทนาความเสวยอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง ทั่ง
|
|
39,0103,007,หมดนั้นเรากล่าวว่าเป็นทุกข์ หรือตามแนวความเป็นทุกข์ เพราะทุกข์เป็นทุกข์
|
|
39,0103,008,เพราะแปรปรวนและเป็นทุกข์เพราะปัจจัยปรุงแต่งอย่างนี้ว่า
|
|
39,0103,009,<B>โย สุขํ ทุกฺขโต อทฺท ทุกฺขมทฺทกฺขี สลฺลโต
|
|
39,0103,010,อทุกฺขมสุขํ สนฺตํ อทฺทกฺขิ นํ อนิจฺจโต.
|
|
39,0103,011,ผู้ใดเห็นสุขเป็นทุกข์ เห็นทุกข์เป็นดังลูกศร
|
|
39,0103,012,เห็นอทุกขมสุขมีอยู่ ผู้นั้น ชื่อว่าเห็นเวทนานั้นเป็น
|
|
39,0103,013,ของไม่เที่ยง</B> ดังนี้.
|
|
39,0103,014,ย่อมจะเป็นผู้ทำที่สุดทุกข์ได้ ย่อมบรรลุปรมัตถวิสุทธิได้เหมือนอย่างที่ตรัสไว้ว่า
|
|
39,0103,015,<B>สพฺเพ สงฺขารา ทุกฺขาติ ยทา ปญฺาย ปสฺสติ
|
|
39,0103,016,อถ นิพฺพินฺทติ ทุกฺเย เอส มคฺโค วิสุทฺธิยา.
|
|
39,0103,017,เมื่อใดเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง
|
|
39,0103,018,เมื่อนั้น ย่อมหน่ายในทุกข์ นั่นเป็นทางแห่งวิสุทธิ</B>
|
|
39,0103,019,ดังนี้.
|
|
39,0103,020,<H3>พรรณนาปัญหาว่า อะไรเอ่ย ชื่อว่า ๔</H3>
|
|
39,0103,021,พระศาสดา ผู้มีจิตอันพระเถระทำให้ทรงยินดีด้วยการพยากรณ์ปัญหา
|
|
39,0103,022,แม้นี้อย่างนี้แล้ว จึงตรัสถามปัญหายิ่งขึ้นไป เหมือนนัยก่อน ๆ ว่า อะไร
|
|
|