| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0524,001,บทว่า <B>กุสาวติราชธานี</B> ความว่า กุสาวดีราชธานี เป็นประมุข คือ | |
| 13,0524,002,เป็นใหญ่ทั้งหมดแห่งพระนครเหล่านั้น. บทว่า <B>ภตฺตาภิหาโร</B> ความว่า ภัต | |
| 13,0524,003,อันจะพึงนำไปเฉพาะ. บทว่า <B>วสฺสสตสฺส วสฺสสตสฺส</B> ความว่า ท่านคิด | |
| 13,0524,004,อย่างนี้ เพราะเหตุไร. เพราะรำคาญด้วยเสียงบุคคลเหล่านั้น. ก็ท่านกล่าวว่า | |
| 13,0524,005,เสียงย่อมรบกวนผู้เข้าสมาบัติ เพราะฉะนั้น มหาบุรุษจึงรำคาญด้วยเสียง. ถ้า | |
| 13,0524,006,เช่นนั้น ทำไมจึงไม่บอกว่า พวกท่านจงอย่ามา. เดี๋ยวนี้พระราชาไม่เห็น | |
| 13,0524,007,เพราะฉนั้น จึงไม่กล่าวว่า จักไม่ได้วัตรเป็นนิตย์ วัตรนั้นของชนเหล่านั้น | |
| 13,0524,008,จงอย่าขาดไป. | |
| 13,0524,009,บทว่า <B>เอตทโหสิ</B> ความว่า ความคิดนั้นได้มีแล้วเมื่อไร. ในวันกาล | |
| 13,0524,010,กิริยาของพระราชา. ได้ยินว่า ในกาลนั้น เทพดาทั้งหลายคิดว่า พระราชาจง | |
| 13,0524,011,อย่าทรงกระทำกาลกิริยาอย่างอนาถา จงมีธิดา บุตรทั้งหลายที่ร้องไห้แวดล้อม | |
| 13,0524,012,กระทำกาลกิริยาเถิด. ลำดับนั้น นึกถึงเทวียังจิตแห่งเทวีเกิดขึ้นอย่างนี้. บทว่า | |
| 13,0524,013,<B>ปิตานิ วตฺถานิ</B> ความว่า ได้ยินว่า ผ้าเหลืองเหล่านั้น เป็นที่พึงพอพระ- | |
| 13,0524,014,ราชหฤทัยของพระราชาโดยปกติ เพราะฉะนั้น พระนางสุภัททาเทวี จึงตรัส | |
| 13,0524,015,ว่า ท่านทั้งหลายจงห่มผ้าเหลือง. บทว่า <B>เอตฺเถว เทวิ เทวิ ติฏฺ</B> ความว่า | |
| 13,0524,016,ชื่อว่า ฌานาคารนี้ ไม่ใช่สถานอยู่ร่วมกับท่านทั้งหลาย ชื่อว่า สถานที่ได้ | |
| 13,0524,017,ความยินดีในฌานท่านอย่าเข้ามาในที่นี้. | |
| 13,0524,018,บทว่า <B>เอตทโหสิ</B> ความว่า ธรรมดาสัตว์ทั้งหลายในโลกย่อมรุ่งโรจน์ | |
| 13,0524,019,ยิ่งในกาลสมัยใกล้ตาย ด้วยเหตุนั้น พระนางเทวีนั้น ทรงเห็นความที่พระราชา | |
| 13,0524,020,ทรงมีพระอินทรีย์ผ่องใส จึงมีพระดำรัสอย่างนั้น. | |
| 13,0524,021,แต่นั้น พระนางเทวีไม่ทรงปรารถนากาลกิริยาของพระราชาชั้นว่า | |
| 13,0524,022,ขอกาลกิริยาอย่าได้มีแด่พระราชา ตรัสถึงคุณสมบัติของพระราชานั้น ทรงคิด | |
| 13,0524,023,ว่า เราจักทำอาการให้ทรงมีพระชนม์อยู่จึงทูลว่า <B>อิมานิ เต เทว</B> เป็นต้น. | |