| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0418,001,ก็ผลิตดอกออกสะพรั่งเหมือนกันไปหมด. มิใช่แต่ในสวนนั้นอย่างเดียวเท่านั้น | |
| 13,0418,002,แม้ในหมื่นจักรวาลทั้งสิ้น ไม้ดอกก็ผลิดอก ไม้ผลก็ออกผล. ในลำต้นของ | |
| 13,0418,003,ต้นไม้ทุกต้นมีขันธปทุมบานที่ลำต้น สาขาปทุมบานที่กิ่งทั้งหลาย วัลลิปทุม | |
| 13,0418,004,บานที่เถาว์ อากาสปทุมบานที่อากาศ ทัณฑปทุมแทรกพื้นแผ่นดินขึ้นมาบาน. | |
| 13,0418,005,"มหาสมุทรทั้งหมดดารดาษไปด้วยบัว ๕ สี ป่าหิมพานต์กว้าง ๓,๐๐๐ โยชน์" | |
| 13,0418,006,ได้เป็นที่รื่นรมย์ยิ่งนัก เหมือนลำแพนหางนกยูงที่มัดติดกันเป็นพืด เหมือนพวง | |
| 13,0418,007,และช่อดอกไม้ติดกันไม่มีระหว่าง เหมือนดอกไม้ประดับศีรษะ ที่ผูกเบียดกัน | |
| 13,0418,008,เป็นอันดี และเหมือนผอบที่มีดอกไม้เต็ม. บทว่า <B>เต ตถาคตสฺส สรีรํ | |
| 13,0418,009,โอกิรนฺติ</B> สาละคู่เหล่านั้น ถูกภุมมเทวดาเขย่าต้นกิ่งและด่าคบ โปรยลงสู่ | |
| 13,0418,010,พระสรีระของพระตถาคต คือโรยดอกลงบนพระสรีระ. บทว่า <B>อชฺโชกิรนฺติ</B> | |
| 13,0418,011,หล่นเกลื่อนดังประหนึ่งจะท่วม. บทว่า <B>อภิปฺปกิรนฺติ</B> ได้แก่ หล่นเกลื่อน | |
| 13,0418,012,เนือง ๆ คือบ่อย ๆ. | |
| 13,0418,013,บทว่า <B>ทิพฺพานิ</B> ได้แก่ ที่เกิด ณ นันทโปกขรณี ดอกมณฑารพ | |
| 13,0418,014,เหล่านั้น มีสีดั่งทอง มีใบประมาณเท่าฉัตรใบไม้. ติดเรณูประมาณทะนานใหญ่ | |
| 13,0418,015,มิใช่ดอกมณฑารพอย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นทิพย์ แม้อย่างอื่นก็เป็นทิพย์ เช่น | |
| 13,0418,016,ดอกปาริฉัตรและดอกทองหลางเป็นต้น บรรจุผอบทองเต็ม อันเทวดาผู้อยู่ที่ขอบ | |
| 13,0418,017,ปากจักรวาลก็ดี ชั้นไตรทศก็ดี ในพรหมโลกก็ดี นำเข้าไปย่อมตกลงจากอวกาศ. | |
| 13,0418,018,บทว่า <B>ตถาคตสฺส สรีรํ</B> ความว่า ไม่กระจัดกระจายเสียในระหว่าง | |
| 13,0418,019,มาโปรยปรายเฉพาะพระสรีระของพระตถาคตด้วยกลีบเกษรและละอองเรณู. | |
| 13,0418,020,บทว่า <B>ทิพฺพานิปิ จนฺทนจุณณานิ</B> ได้แก่ ผงจันทน์ ที่สำเร็จรูป | |
| 13,0418,021,ของเหล่าเทวดา. มิใช่ผงจันทน์ที่สำเร็จรูปของเทวดาเท่านั้น เป็นของนาค | |
| 13,0418,022,สุบรรณและมนุษย์ด้วย. มิใช่ผงจันทน์อย่างเดียวเท่านั้น ยังมีผงคันธชาตอัน | |
| 13,0418,023,เป็นทิพย์ทั้งหมดเช่น กฤษณาและจันทน์แดงเป็นต้น ผงหรดาลแร่พลวงเงิน | |