| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0401,001,อภิภายตนะ ๘ เหล่านี้ ท่านนำมาก็เพื่อแสดงความเป็นผู้ไม่กลัว. | |
| 13,0401,002,ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นตรัสอภิภายตนะแม้เหล่านี้ แล้วจึงตรัสอย่าง | |
| 13,0401,003,นี้ว่า อานนท์ ความกลัว หรือความกล้าไม่มีแก่ตถาคตผู้กำลังเข้าสมาบัติแม้ | |
| 13,0401,004,เหล่านี้ และกำลังออก ใครเล่าควรจะเกิดความเข้าใจอย่างนี้ว่า ตถาคตเห็น | |
| 13,0401,005,มารผู้เดียวพึงกลัว อานนท์ ตถาคตไม่กลัว ไม่ขลาด มีสติสัมปชัญญะปลงอายุ | |
| 13,0401,006,สังขาร. | |
| 13,0401,007,กถาว่าด้วยเรื่องวิโมกข์ มีความง่ายทั้งนั้น. วิโมกข์ ๘ เหล่านี้ ท่าน | |
| 13,0401,008,นำมา เพื่อความเป็นผู้ไม่กลัวเหมือนกัน. ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าครั้น | |
| 13,0401,009,ตรัสวิโมกข์แม้เหล่านี้แล้ว จึงตรัสอย่างนี้ว่า ดูก่อนอานนท์ ความกลัวหรือ | |
| 13,0401,010,ความกล้าไม่มีแก่ตถาคตผู้กำลังเข้าสมาบัติแม้เหล่านี้ และกำลังออก ฯลฯ ปลง | |
| 13,0401,011,อายุสังขาร. แม้บัดนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ไม่ประทานโอกาสแก่พระอานนทเถระ | |
| 13,0401,012,เลย ทรงเริ่มเทศนาแม้อย่างอื่นอีก โดยนัยมีว่า <B>เอกมิทาหํ</B> เป็นต้น. บรรดาบท | |
| 13,0401,013,เหล่านั้น บทว่า <B>ปมาภิสมฺพุทฺโธ</B> ได้แก่เป็นผู้ตรัสรู้ครั้งแรกทีเดียว คือใน | |
| 13,0401,014,สัปดาห์ที่ ๘. บทว่า <B>โอสฺสฏฺโ</B> แปลว่า ปล่อยสละ. ได้ยินว่า ครั้นกล่าว | |
| 13,0401,015,อย่างนี้ จึงกล่าวว่า เพราะเหตุนั้น หมื่นโลกธาตุจึงไหว. | |
| 13,0401,016,คำว่า <B>อลํ</B> นี้ เป็นคำปฏิเสธ. บทว่า <B> โพธึ</B> ได้แก่แทงตลอดด้วย | |
| 13,0401,017,มรรคญาณ ๔. ด้วยบทว่า <B>สทฺทหสิ ตฺวํ</B> ท่านกล่าวว่า เธอเชื่อว่าตถาคต | |
| 13,0401,018,กล่าวอย่างนี้ไหม. ด้วยบทว่า <B>ตสฺมาติหานนฺท</B> พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง | |
| 13,0401,019,ว่า เพราะเหตุที่เธอเชื่อคำนี้ ฉะนั้นข้อนี้จึงเป็นการทำไม่ดีของเธอเอง พระผู้มี | |
| 13,0401,020,พระภาคเจ้าเริ่มคำว่า <B>เอกมิทาหํ</B> เป็นต้น เพื่อจะยกโทษของพระเถระแต่ผู้ | |
| 13,0401,021,เดียวโดยประการต่าง ๆ เพื่อจะบรรเทาความโศกอย่างนี้ว่า เรามิได้เรียกเธอ | |
| 13,0401,022,มาในที่นี้อย่างเดียวเท่านั้นดอก. แม้ในเวลาอื่น ๆ เราก็เรียกมาทำนิมิตอย่าง | |
| 13,0401,023,หยาบ เธอก็มิได้ล่วงรู้นิมิตแม้นั้น อันนี้ก็เป็นความผิดพลาดของเธอผู้เดียว. | |