| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0395,001,สมุทรนั่งพักผ่อนกลางวัน จึงไปในที่นั้นไหว้พระเถระแล้วยืนอยู่. แต่นั้นพระ | |
| 13,0395,002,เถระพูดกะสามเณรนั้นว่า พ่อ สังฆรักขิต เจ้ายังไม่ได้ศึกษา จะเข้าไปต่อยุทธิ์ | |
| 13,0395,003,หรือแล้วถามว่า พ่อเจ้าไม่สามารถทำให้เวชยันตปราสาทให้ไหวหรือ. ตอบว่า | |
| 13,0395,004,ผมยังไม่ได้อาจารย์นี้ขอรับ. ลำดับนั้น พระเถระจึงกล่าวกะสามเณรนั้นว่า | |
| 13,0395,005,พ่อเอ๋ย เมื่อคนเช่นเจ้าให้ไหวไม่ได้ คนอื่นคือใครเล่าจักให้ไหวได้ เจ้าเคย | |
| 13,0395,006,เห็นก้อนโคมัยลอยอยู่เหนือหลังน้ำไหมละพ่อ แล้วกล่าวต่อไปว่า พ่อเอ๋ย คน | |
| 13,0395,007,ทั้งหลายเขาทำขนมเบื้อง เขาไม่ตัดที่ปลายดอก เจ้าจงรู้ด้วยอุปมานี้. สามเณร | |
| 13,0395,008,กล่าวว่าปราสาทนั้น จักหมุนด้วยอาการเพียงเท่านี้ขอรับ แล้วอธิษฐานว่า | |
| 13,0395,009,ขอน้ำจงมีตลอดโอกาสที่ปราสาทตั้งอยู่ บ่ายหน้าไปยังเวชยันตปราสาท. เหล่า | |
| 13,0395,010,เทพธิดาเห็นสามเณรแล้ว พูดกันว่า สามเณรอับอายไปครั้งหนึ่งแล้ว ยังมาแล้ว | |
| 13,0395,011,มาอีก. ท้าวสักกเทวราช ตรัสว่า พวกเจ้าอย่าพูดกับบุตรของเราเลย บัดนี้ | |
| 13,0395,012,เธอได้อาจารย์แล้ว ชั่วขณะ เธอจักทำปราสาทให้ไหวได้. สามเณรใช้นิ้วเท้า | |
| 13,0395,013,เกี่ยวยอดปราสาท. ปราสาทก็โอเอนไปทั้ง ๔ ทิศ. เหล่าเทวดาร้องลั่น ว่า | |
| 13,0395,014,พ่อเอย โปรดให้ปราสาทคงตั้งอยู่เถิด ๆ. สามเณรวางปราสาทไว้ที่เดิมแล้ว | |
| 13,0395,015,ยืนบนยอดปราสาทเปล่งอุทานว่า | |
| 13,0395,016,<B>เราบวชวันนี้ ก็บรรลุอาสวักขัยวันนี้ | |
| 13,0395,017,เราทำปราสาทให้ไหววันนี้ โอพระพุทธ- | |
| 13,0395,018,เจ้า ทรงมีพระคุณมโหฬาร. เราบวช | |
| 13,0395,019,วันนี้ก็บรรลุอาสวักขัยวันนี้ เราทำปราสาท | |
| 13,0395,020,ให้ไหววันนี้ โอพระธรรมมีพระคุณ | |
| 13,0395,021,มโหฬาร. เราบวชวันนี้ก็บรรลุอาสวักขัย | |
| 13,0395,022,วันนี้ เราทำปราสาทให้ไหววันนี้ โอพระ- | |
| 13,0395,023,สงฆ์มีพระคุณมโหฬาร.</B> | |