| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0383,001,<B>ฉินฺโนทานิ ภวิสฺสามิ โลกนาถ มหามุนิ | |
| 13,0383,002,คมนาคมนํ นตฺถิ ปจฺฉมา วนทนา อยํ | |
| 13,0383,003,ชีวิตํ อปฺปกํ มยฺหํ อิโต สตฺตาหมจฺจเย | |
| 13,0383,004,นิกฺขิเปยฺยามหํ เทหํ ภารโวโรปนํ ยถา | |
| 13,0383,005,อนุชานาตุ เม ภนฺเต (ภควา) อนุชานาตุ สุคโต | |
| 13,0383,006,ปรินิพฺพานกาโล เม โอสฺสฏฺโ อายุสงฺขโร | |
| 13,0383,007,ข้าแต่พระมหามุนีโลกนาถเจ้า บัดนี้ ข้า | |
| 13,0383,008,พระองค์ตัดสิ้นแล้ว ไม่มีการไปการมานี้เป็นการ | |
| 13,0383,009,ถวายบังคมลาครั้งสุดท้าย ชีวิตของข้าพระองค์ | |
| 13,0383,010,น้อย ต่อไปนี้ล่วงไป ๗ วัน ข้าพระองค์จะทอด | |
| 13,0383,011,ทิ้งเรือนร่าง เหมือนวางภาระลง ขอพระผู้มี | |
| 13,0383,012,พระภาคเจ้าโปรดอนุญาต ขอพระสุคตโปรด | |
| 13,0383,013,อนุญาต แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด นี้เป็นเวลาปริ- | |
| 13,0383,014,นิพพาน ข้าพระองค์ปลงอายุสังขารแล้ว | |
| 13,0383,015,พระเจ้าข้า.</B> | |
| 13,0383,016,ก็เพราะเหตุที่พวกมิจฉาทิฏฐิ ชอบยกโทษว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 13,0383,017,ตรัสว่า จงปรินิพพานเถิด ก็จะกลายเป็นว่า พรรณนาคุณของความตายไป | |
| 13,0383,018,เมื่อตรัสว่าอย่าปรินิพพานเลย ก็จะกลายเป็นกล่าวคุณของวัฏฏสงสารไป เพราะ | |
| 13,0383,019,ฉะนั้น พระพุทธเจ้าทั้งหลายจึงไม่ตรัสแม้คำทั้งสอง. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มี | |
| 13,0383,020,พระภาคเจ้าจึงตรัสกะท่านว่า สารีบุตร เธอจักปรินิพพานที่ไหน. เมื่อท่าน | |
| 13,0383,021,กราบทูลว่า ห้องน้อย ในนาลกคาม แคว้นมคธมีอยู่ ข้าพระองค์จักปรินิพพาน | |
| 13,0383,022,ในห้องนั้น พระเจ้าข้า. จึงตรัสว่า สารีบุตร บัดนี้ เธอสำคัญกาลอันควรเถิด | |
| 13,0383,023,เวลานี้ การเห็นภิกษุเช่นนั้น สำหรับพี่น้องของเธอจักหาได้ยาก เพราะฉะนั้น | |
| 13,0383,024,เธอจงแสดงธรรมแก่พี่น้องเหล่านั้นเถิด. | |