| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0376,001,พึงเป็นผู้ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะอยู่. ข้าพเจ้าจักกล่าวคำที่ควรกล่าวในคำ | |
| 13,0376,002,เป็นต้นว่า <B>กาเย กายานุปสฺสี</B> ไว้ในมหาสติปัฏฐานสูตร. | |
| 13,0376,003,คำว่า <B>นีลา</B> เป็นต้นนี้ กล่าวรวมสีทั้งหมด. ส่วนคำว่า <B>นีลวณฺณา</B> | |
| 13,0376,004,เป็นต้น เป็นการแสดงจำแนกสีนั้นนั่นแหละ. ก็ในคำนั้น ท่านกล่าวคำนี้ไว้ | |
| 13,0376,005,เพราะสีเหล่านั้น มิใช่สีเขียวปกติ หากผสมด้วยสีเขียว. บทว่า <B>นีลวตฺถา</B> | |
| 13,0376,006,ความว่า ผ้าธรรมดาผ้าเปลือกไม้และผ้าไหมเป็นต้น ชื่อว่าเขียวสำหรับผ้า | |
| 13,0376,007,เหล่านั้น. บทว่า <B>นีลาลงฺการา</B> ได้แก่ประดับด้วยมณีเขียว ดอกไม้เขียว. | |
| 13,0376,008,แม้รถของเจ้าลิจฉวีเหล่านั้น ก็ขจิตด้วยมณีเขียว ขลิบด้วยผ้าเขียว มีธงเขียว | |
| 13,0376,009,ประกอบด้วยทหารสวมเกราะเขียว อาภรณ์เขียวเทียมด้วยม้าเขียว แม้ด้ามแส้ | |
| 13,0376,010,ก็เขียวเหมือนกันแล. เนื้อความในทุกบทก็พึงทราบโดยนัยนี้. | |
| 13,0376,011,บทว่า <B>ปฏิวฏฺเฏสิ</B> แปลว่า <B>ตี.</B> คำว่า <B>เช</B> ในคำว่า <B>กึ เช อมฺพปาลิ</B>ิ | |
| 13,0376,012,เป็นคำร้องเรียก. ท่านอธิบายว่า แม่อัมพปาลี เหตุไรจ๊ะ ? ปาฐะว่า <B>กิญฺจิ</B> | |
| 13,0376,013,ก็มี. ในคำนี้ ความก็อย่างนี้เหมือนกัน. บทว่า <B>สาหารํ</B> ได้แก่ พร้อมด้วย | |
| 13,0376,014,ชนบท. บทว่า <B>องฺคุลึ โผเฏสุํ</B> ได้แก่ สั่นนิ้วมือ. บทว่า <B>อมฺพกาย</B> ได้แก่ | |
| 13,0376,015,มายาหญิง. คำว่า <B>เยสํ</B> เป็นฉัฏฐีวิภัตติ ลงในอรรถตติยาวิภัตติ. ท่านอธิบาย | |
| 13,0376,016,ว่า อันภิกษุเหล่าใดไม่เห็นแล้ว. บทว่า <B>โอโลเกถ</B> ได้แก่จงดูเสีย. บทว่า | |
| 13,0376,017,<B>อวโลเกถ</B> ได้แก่จงดูบ่อย ๆ. บทว่า <B>อุปสํหรถ</B> ได้แก่น้อมเข้ามา. อธิบายว่า | |
| 13,0376,018,พวกเธอจงน้อมนำมาเปรียบเทียบบริษัทของเจ้าลิจฉวีนี้ เช่นกับเทวดาชั้น | |
| 13,0376,019,ดาวดึงส์ด้วยจิตของพวกเธอ จงดูเทียบกับเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ว่า แม้เจ้า | |
| 13,0376,020,ลิจฉวีเหล่านี้ก็เหมือนเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ที่สะสวยน่าเลื่อมใส มีวรรณะต่างๆ | |
| 13,0376,021,กัน มีวรรณะเขียวเป็นต้น ฉะนั้น. ถามว่า ก็เหตุไรพระผู้มีพระภาคเจ้าจึง | |
| 13,0376,022,ทรงห้ามอายตนะภายในมีจักษุเป็นต้นยึดถือนิมิตในอายตนะภายนอกมีรูปเป็นต้น | |
| 13,0376,023,ด้วยสูตรหลายร้อยสูตร ในสูตรนี้กลับทรงประกอบภิกษุไว้ในการยึดถือนิมิต | |
| 13,0376,024,ด้วยอุตสาหะอย่างใหญ่. ตอบว่า เพราะทรงมุ่งประโยชน์เกื้อกูล. | |