|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0348,001,ผู้กลัวจงประชุมกันเถิด แล้วก็ไม่ประชุมกัน. พราหมณ์จึงส่งข่าวถวายพระ
|
|
13,0348,002,ราชาว่าบัดนี้ถึงเวลาแล้ว โปรดรีบเสด็จมาเถิด.
|
|
13,0348,003,พระราชาชาสดับแล้ว ก็โปรดให้ตีกลองเรียกไพร่พล เสด็จกรีธาทัพออกไป.
|
|
13,0348,004,ชาวเมืองเวสาลี ก็ตีกลองประกาศว่า พวกเราจักไม่ยอมให้พระราชาเสด็จข้าม
|
|
13,0348,005,แม่น้ำคงคา. ชาวเมืองเวสาลี ฟังประกาศนั้นแล้ว ก็พูดว่าคนเป็นใหญ่จงไป
|
|
13,0348,006,กันเถิด ดังนี้เป็นต้น แล้วก็ไม่ไปประชุมกัน. ชาวเมืองเวสาลี ก็ตีกลองประกาศ
|
|
13,0348,007,ว่า พวกเราจักไม่ให้พระราชาเสด็จเข้าพระนครจะปิดประตูอยู่เสีย ไม่ไปประ-
|
|
13,0348,008,ชุมแม้แต่คนเดียว. พระราชาเสด็จเข้าทางประตูตามที่เปิดไว้ ทรงทำเหล่าเจ้า
|
|
13,0348,009,วัชชีทั้งหมดให้ถึงความย่อยยับแล้วเสด็จไป.
|
|
13,0348,010,พึงทราบวินิจฉัยในคำว่า <B>อถโข ภควา อจิรปกฺกนฺเต</B> เป็นต้น ดังต่อ
|
|
13,0348,011,ไปนี้. บทว่า <B>สนฺนิปาเตตฺวา</B> ความว่า พระอานนท์เรียกประชุมว่า ท่านผู้มี
|
|
13,0348,012,อายุทั้งหลาย จงส่งท่านผู้มีฤทธิ์ไปที่วิหารไกล ๆ จงไปประชุมกันเอง ที่วิหาร
|
|
13,0348,013,ใกล้ ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้ามีพระประสงค์จะประชุมพวกท่าน. บทว่า <B>อปริหา-
|
|
13,0348,014,นิเย</B> ความว่า ไม่กระทำเหตุแห่งความเจริญให้เสื่อม. บทว่า <B>ธมฺเม เทเสสฺสามิ</B>
|
|
13,0348,015,ความว่า เราจักกล่าวให้แจ่มชัด ประหนึ่งยกพระจันทร์พันดวง พระอาทิตย์
|
|
13,0348,016,พันดวงขึ้น ประหนึ่งตามประทีปน้ำมันพันดวงที่สี่มุมเรือน.
|
|
13,0348,017,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>อภิณฺหสนฺนิปาตา</B> นี้ ก็เช่นเดียวกับ
|
|
13,0348,018,ที่กล่าวไว้แล้ว ในการประชุมของเจ้าวัชชี นั่นเอง. อนึ่ง เพราะเหตุที่ไม่
|
|
13,0348,019,ประชุมกันเนือง ๆ ภิกษุทั้งหลายในธรรมวินัยนี้ ไม่ได้ยินข่าวที่มาในทิศต่าง ๆ
|
|
13,0348,020,แต่นั้น สีมาของวัดโน้นก็วุ่นวาย อุโบสถและปวารณาก็งด ภิกษุทั้งหลายใน
|
|
13,0348,021,ที่โน้นกระทำอเนสนกรรมมีเวชชกรรมและทูตกรรมเป็นต้น เป็นผู้มากด้วย
|
|
13,0348,022,วิญญัติ ไม่รู้จักกิจเป็นต้นว่าเลี้ยงชีวิตด้วยอเนสนกรรมมีการให้ดอกไม้เขา
|
|
13,0348,023,เป็นต้น. แม้ภิกษุชั่วทั้งหลายรู้ว่าสงฆ์เผลอ รวมกันเป็นกลุ่มก้อน ย่อมทำ
|
|
|