|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0337,001,<H1>อรรถกถามหาปรินิพพานสูตร</H1>
|
|
13,0337,002,<B>มหาปรินิพพานสูตร</B> เริ่มต้นว่า ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้วอย่างนี้.
|
|
13,0337,003,พรรณนาความตามลำดับบทในมหาปรินิพพานสูตรนั้น ดังต่อไปนี้.
|
|
13,0337,004,บทว่า <B>คิชฺฌกูเฏ</B> ความว่า บนภูเขาชื่อว่า <B>คิชฌกูฏ</B> เพราะมีฝูงแร้งอยู่บนยอด
|
|
13,0337,005,หรือมียอดคล้ายแร้ง. บทว่า <B>อภิยาตุกาโม</B> ได้แก่มีพระประสงค์จะเสด็จยาตรา-
|
|
13,0337,006,ทัพยึดแคว้นวัชชี. บทว่า <B>วชฺชี</B> ได้แก่เหล่าเจ้าวัชชี. บทว่า <B>เอวํ มหิทฺธิเก</B>
|
|
13,0337,007,ได้แก่ประกอบด้วยราชฤทธิ์ใหญ่อย่างนี้. พระเจ้าอชาตศัตรู ตรัสถึงภาวะที่
|
|
13,0337,008,เจ้าวัชชีเหล่านั้นสามัคคีกัน ด้วยพระดำรัสนี้. บทว่า <B>เอวํ มหานุภาเว</B> ได้แก่
|
|
13,0337,009,ประกอบด้วยอานุภาพมากอย่างนี้. พระเจ้าอชาตศัตรูตรัสถึงภาวะที่เจ้าวัชชี
|
|
13,0337,010,เหล่านั้น ทรงศึกษาหัตถศิลปะเป็นต้น ที่ท่านหมายเอากล่าวไว้ว่า พวกเจ้า
|
|
13,0337,011,ลิจฉวีราชกุมารเหล่านี้ศึกษาฝึกฝนชำนาญดีแล้วหนอ ที่สามารถยิงลูกศร เข้า
|
|
13,0337,012,ทางช่องดาลถี่ ๆ ได้ ลูกศรที่ติดพู่ทั้งใหญ่ทั้งเล็กไม่ผิดพลาดเป้าเลย. บทว่า
|
|
13,0337,013,<B>อุจฺเฉชฺชามิ</B> แปลว่า จักตัดขาด. บทว่า <B>วินาเสสฺสามิ</B> แปลว่า จักทำให้ถึง
|
|
13,0337,014,ความไม่ปรากฏ. ในคำว่า <B>อนยพฺยสนํ</B> นี้ ความเจริญหามิได้เหตุนั้นจึงชื่อว่า
|
|
13,0337,015,<B>อนยะ.</B> คำว่า <B>อนยะ</B> นี้ เป็นชื่อของความไม่เจริญ ความไม่เจริญนั้น ย่อม
|
|
13,0337,016,ขจัดทิ้งซึ่งประโยชน์เกื้อกูลและความสุข เหตุนั้นจึงชื่อว่า <B>พยสนะ.</B> คำว่า
|
|
13,0337,017,<B>พยสนะ</B> นี้ เป็นชื่อของความเสื่อมมีเสื่อมญาติเป็นต้น. บทว่า <B>อาปาเทสฺสามิ</B>
|
|
13,0337,018,แปลว่า จักให้ถึง.
|
|
13,0337,019,ได้ยินว่า พระเจ้าอชาตศัตรูนั้น ตรัสเฉพาะการยุทธ์อย่างนี้ ในอิริยา-
|
|
13,0337,020,บถมียืนและนั่งเป็นต้น จึงสั่งกองทัพอย่างนี้ว่า พวกเจ้าจงเตรียมยาตราทัพ.
|
|
|