| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0324,001,<B>ขึ้นและดับไป ความเข้าไปสงบสังขารเหล่า | |
| 13,0324,002,นั้นได้เป็นสุข.</B> | |
| 13,0324,003,[๑๔๘] . . .ท่านพระอนุรุทธะ ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ว่า | |
| 13,0324,004,<B>ลมอัสสาสะปัสสาสะของพระมุนีผู้มี | |
| 13,0324,005,พระทัยตั้งมั่น คงที่ ไม่หวั่นไหว ปรารภ | |
| 13,0324,006,สันติทำกาละมิได้มีแล้ว. | |
| 13,0324,007,พระองค์มีพระทัยไม่หดหู่ ทรงอด- | |
| 13,0324,008,กลั้นเวทนาได้แล้ว ความพ้นแห่งจิตได้มี | |
| 13,0324,009,แล้ว เหมือนดวงประทีปดับไปฉะนี้.</B> | |
| 13,0324,010,[๑๔๙] . . .ท่านพระอานนท์ ได้กล่าวคาถานี้ว่า | |
| 13,0324,011,<B>เมื่อพระสัมพุทธเจ้า ประกอบด้วย | |
| 13,0324,012,อาการอันประเสริฐทั้งปวง ปรินิพพาน | |
| 13,0324,013,แล้ว ในครั้งนั้นได้เกิดอัศจรรย์ น่าพึงกลัว | |
| 13,0324,014,และเกิดความขนพองสยองเกล้า.</B> | |
| 13,0324,015,[๑๕๐] เมื่อพระผู้มีภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว บรรดาภิกษุเหล่านั้น | |
| 13,0324,016,พวกภิกษุยังมีราคะไม่ไปปราศแล้ว บางพวกประคองแขนทั้งสองคร่ำครวญอยู่ | |
| 13,0324,017,ล้มลงกลิ้งเกลือกไปมาเหมือนเท้าขาด รำพันว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพาน | |
| 13,0324,018,เร็วนัก พระสุคตปรินิพพานเร็วนัก พระองค์ผู้มีพระจักษุในโลกอันตรธาน | |
| 13,0324,019,เร็วนัก. ส่วนพวกภิกษุที่มีราคะไปปราศแล้ว มีสติสัมปชัญญะอดกลั้นอยู่ว่า | |
| 13,0324,020,สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ ข้อนั้น จะหาได้ในสังขารนี้แต่ที่ไหน. | |
| 13,0324,021,[๑๕๑] ครั้งนั้น ท่านพระอนุรุทธะเตือนภิกษุทั้งหลายว่า อย่าเลยผู้มี | |
| 13,0324,022,อายุทั้งหลาย พวกท่านอย่าเศร้าโศกอย่าร่ำไรไปเลย เรื่องนี้พระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 13,0324,023,ตรัสบอกไว้ก่อนแล้วไม่ใช่หรือว่า ความเป็นต่าง ๆ ความพลัดพราก ความ | |