| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0323,001,ยตนะ ออกจากวิญญาณัญจายตนสมาบัติแล้ว เข้าอากาสานัญจายตนะ ออก | |
| 13,0323,002,จากอากาสานัญจายตนสมาบัติแล้ว เข้าจตุตถฌาน ออกจากจตุตถฌานแล้ว | |
| 13,0323,003,เข้าตติยฌาน ออกจากตติยฌานแล้ว เข้าทุติยฌาน ออกจากทุติยฌานแล้ว | |
| 13,0323,004,เข้าปฐมฌาน ออกจากปฐมฌานแล้ว เข้าทุติยฌาน ออกจากทุติยฌานแล้ว | |
| 13,0323,005,เข้าตติยฌาน ออกจากตติยฌานแล้ว เข้าจตุตถฌาน. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง | |
| 13,0323,006,ออกจากจตุตถฌานแล้ว เสด็จปรินิพพานในลำดับ (แห่งการพิจารณาองค์ | |
| 13,0323,007,จตุตถฌานนั้น). | |
| 13,0323,008,[๑๘๕] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว พร้อมกับการปริ- | |
| 13,0323,009,นิพานได้เกิดแผ่นดินไหวใหญ่ เกิดความขนพองสยองเกล้าน่าพึงกลัว ทั้งกลอง | |
| 13,0323,010,ทิพย์ก็บันลือขึ้น. | |
| 13,0323,011,<H1>พรหมกล่าวสังเวคธรรม</H1> | |
| 13,0323,012,[๑๔๖] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว พร้อมกับปรินิพพาน | |
| 13,0323,013,ท้าวสหัมบดีพรหมได้กล่าวคาถานี้ว่า | |
| 13,0323,014,<B>สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จักต้องทอด- | |
| 13,0323,015,ทิ้งร่างกายไว้ในโลก แต่พระตถาคตผู้เป็น | |
| 13,0323,016,ศาสดาเช่นนั้น หาบุคคลจะเปรียบเทียบ | |
| 13,0323,017,มิได้ในโลก เป็นพระสัมพุทธเจ้า ทรงมี | |
| 13,0323,018,พระกำลัง ยังเสด็จปรินิพพาน.</B> | |
| 13,0323,019,[๑๔๗] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว พร้อมกับปรินิพ- | |
| 13,0323,020,พาน ท้าวลักกจอมเทพ ได้ตรัสพระคาถาว่า | |
| 13,0323,021,<B>สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความ | |
| 13,0323,022,เกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา ย่อมเกิด</B> | |