| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0291,001,<B>ตายเป็นเบื้องหน้า. ภาชนะดิน ที่ช่าง | |
| 13,0291,002,หม้อทำ ทั้งเล็กทั้งใหญ่ ทั้งสุกทั้งดิบ | |
| 13,0291,003,ทุกชนิดมีความแตกเป็นที่สุดฉันใด ชีวิต | |
| 13,0291,004,ของสัตว์ทั้งหลาย ก็ฉันนั้น.</B> | |
| 13,0291,005,พระศาสดาได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า | |
| 13,0291,006,<B>วัยของเราแก่หง่อมแล้ว ชีวิตของเรา | |
| 13,0291,007,เป็นของน้อย เราจักละพวกเธอไป เรา | |
| 13,0291,008,ทำที่พึ่งแก่ตนแล้ว. | |
| 13,0291,009,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงไม่ | |
| 13,0291,010,ประมาทมีสติ มีศีลด้วยดีเถิด จงเป็นผู้มี | |
| 13,0291,011,ความดำริตั้งมั่นด้วยดี จงตามรักษาจิต | |
| 13,0291,012,ของตนเถิด. | |
| 13,0291,013,ผู้ใดจักเป็นผู้ไม่ประมาทอยู่ในธรรม | |
| 13,0291,014,วินัยนี้ ผู้นั้นจักละชาติสงสาร แล้วการทำ | |
| 13,0291,015,ที่สุดทุกข์ได้.</B> | |
| 13,0291,016,<I>จบตติยภาณวาร</I> | |
| 13,0291,017,<H1>จตุราริยธรรมกถา</H1> | |
| 13,0291,018,[๑๐๙] ครั้งนั้น เวลาเช้า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงนุ่งแล้ว ทรงถือ | |
| 13,0291,019,บาตรและจีวร เสด็จเข้าไปยังกรุงเวสาลีเพื่อบิณฑบาต เสด็จเที่ยวบิณฑบาต | |
| 13,0291,020,ในกรุงเวสาลี ภายหลังภัต เสด็จกลับจากบิณฑบาต ทอดพระเนตรกรุงเวสาลี | |
| 13,0291,021,เป็นนาคาวโลกแล้ว ตรัสกะท่านพระอานนท์ว่า อานนท์ การเห็นกรุงเวสาลี | |
| 13,0291,022,ของตถาคตครั้งนี้ จักเป็นครั้งสุดท้าย มากันเถิด อานนท์ เราจักไปยังบ้านภัณฑ- | |