| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0261,001,ด้วย จึงโลดแล่นไป เร่ร่อนไปตลอดกาลยาวนานนี้ อย่างนี้. ดูก่อนภิกษุ | |
| 13,0261,002,ทั้งหลาย เพราะมิได้ตรัสรู้ เพราะมิได้แทงตลอด อริยสัจ คือ ทางปฏิบัติ | |
| 13,0261,003,ไปสู่ความดับทุกข์ เราตถาคตและเธอทั้งหลายด้วย จึงโลดแล่นไป เร่ร่อน | |
| 13,0261,004,ไปตลอดกาลยาวนานนี้ อย่างนี้. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสัจ คือ ทุกข์นี้นั้น | |
| 13,0261,005,เราตถาคตตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว อริยสัจ คือ เหตุเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์ | |
| 13,0261,006,เราตถาคตตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว อริยสัจ คือ ความดับทุกข์ เราตถาคต | |
| 13,0261,007,ตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว อริยสัจ คือทางปฏิบัติไปสู่ความดับทุกข์ | |
| 13,0261,008,เราตถาคตตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว ตัณหาในภพ เราตถาคตถอนขึ้นแล้ว | |
| 13,0261,009,ตัณหานำไปสู่ภพสิ้นไปแล้ว บัดนี้ภพต่อไปไม่มี พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัส | |
| 13,0261,010,ไวยากรณภาษิตนี้แล้ว จึงตรัสบทประพันธ์ ต่อไปว่า . - | |
| 13,0261,011,<B>[๘๗] เพราะไม่เห็นอริยสัจ ๔ ตามความเป็น | |
| 13,0261,012,จริง เราตถาคตและเธอทั้งหลายจึงเร่ร่อน | |
| 13,0261,013,ไปในชาติทั้งหลายเหล่านั้น นั่นแล | |
| 13,0261,014,ตลอดกาลยาวนาน. | |
| 13,0261,015,บัดนี้อริยสัจ ๔ นี้นั้น เราตถาคต | |
| 13,0261,016,เห็นแล้ว ตัณหานำไปสู่ภพ เราก็ถอน | |
| 13,0261,017,ได้แล้ว รากเหง้าของทุกข์เราก็ถอนทิ้ง | |
| 13,0261,018,แล้ว บัดนี้ จะไม่มีเกิดอีกต่อไป.<SUP>(๑)</SUP></B> | |
| 13,0261,019,[๘๘] ทราบว่า แม้เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จอยู่ในหมู่บ้านโกฏิคาม | |
| 13,0261,020,นั้น ก็ทรงทำธรรมมีกถานี้แลเป็นอันมากแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ศีล มีอยู่ด้วย | |
| 13,0261,021,ประการฉะนี้ สมาธิมีอยู่ด้วยประการฉะนี้ ปัญญามีอยู่ด้วยประการฉะนี้ สมาธิ | |
| 13,0261,022,อันศีลอบรมแล้ว ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก ปัญญาอันสมาธิอบรมแล้ว | |