tripitaka-mbu / 13 /130207.csv
uisp's picture
add data
3c90236
Book,Page,LineNumber,Text
13,0207,001,อันวิเศษ แม้อย่างอื่นของผัสสะ มากเกินกว่า <B>สฬายตนะ</B> ฉะนั้น พึงทราบว่า
13,0207,002,พระองค์ตรัสไว้แล้ว ถามว่า ก็ด้วยวาระนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอะไรไว้
13,0207,003,ตอบว่า ตรัสเหตุแห่งปัจจัยทั้งหลายไว้ จริงอยู่ พระสูตรนี้ท่านกล่าวว่า <B>มหา-
13,0207,004,นิทาน</B> เพราะกระทำปัจจัยทั้งหลาย ให้ไม่มีปัจจัย ไม่ให้มีความพัวพัน ไม่
13,0207,005,ให้มีกอแล้ว จึงกล่าวไว้ บัดนี้ เพื่อจะทรงแสดงความเป็นปัจจัยเหล่านั้น เป็น
13,0207,006,ปัจจัยแท้จริง ไม่เป็นอย่างอื่น จึงตรัสคำเป็นอาทิว่า ชราและมรณะ มีชาติ
13,0207,007,เป็นปัจจัย เรากล่าวอธิบายคำนี้ไว้ด้วยประการดังนี้.
13,0207,008,ในบทเหล่านั้น บทว่า <B>ปริยาเยน</B> คือโดยเหตุ. บทว่า <B>สพฺเพน สพฺพํ
13,0207,009,สพฺพถา สพฺพํ</B> (ทั่วทุกหนแห่ง) ทั้งสองบทนี้เป็นนิบาต อธิบายบทนั้นว่า
13,0207,010,ผิว่า ชื่อว่าชาติทั้งหมด ไม่พึงมีโดยอาการทั้งหมด ไม่พึงมีโดยสภาวะทั้งหมด
13,0207,011,ดังนี้ แม้ในภพเป็นต้น พึงทราบโดยนัยนี้แล. บทว่า <B>กสฺสจิ</B> นี้ เป็นคำ
13,0207,012,ไม่แน่นอน คือ แก่ใครๆ ในเทวโลกเป็นต้น แม้บทนี้ว่า <B>กิมฺหิจิ</B> ก็เป็นคำ
13,0207,013,ไม่แน่นอนเหมือนกัน คือ ในที่ไหน ๆ ในภพทั้ง ๙ มี กามภพเป็นต้น. บทว่า
13,0207,014,<B>เสยฺยถีทํ</B> เป็นนิบาต ในอรรถว่า กำหนดในความไม่แน่นอน และขยาย
13,0207,015,ความย่อออกไป บทนั้นมีอธิบายว่า เราจักขยายความแห่งบทที่เรากล่าวไว้แก่
13,0207,016,ใครๆ ในที่ไหนๆ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงขยายความนั้น จึงตรัสคำเป็น
13,0207,017,อาทิว่า เพื่อความเป็นเทวดาแห่งพวกเทวดา.
13,0207,018,ในบทเหล่านั้น บทว่า เพื่อความเป็นเทวดาแห่งเทวดาทั้งหลาย พวก
13,0207,019,เทวดาท่านกล่าวว่า <B>เทวา</B> โดยกำเนิดของขันธ์เพื่อความเป็นเทวดาแห่งเทวดา
13,0207,020,ทั้งหลาย พึงทราบความในบททั้งปวงโดยนัยนี้แลว่า ก็หากว่า ชาติจักไม่มี
13,0207,021,ทั่วไปทุกหนแห่ง ดังนี้ ก็ในบทเหล่านี้บทว่า <B>เทวา</B> คืออุปปัตติเทพ (ผุด
13,0207,022,เกิดขึ้น). บทว่า <B>คนฺธพฺพา</B> คือเทวดาที่สิ่งอยู่ตามโคนไม้และต้นไม้ เป็นต้น.
13,0207,023,บทว่า <B>ยกฺขา</B> คือ พวกอมนุษย์. บทว่า <B>ภูตา</B> คือสัตว์ที่เกิดแล้ว พวกใด