|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0205,001,มะเกลือผูกเป็นปมในที่นั้นๆ ฉะนั้น ก็สัตว์พวกใดพวกหนึ่ง อาศัยทิฐิทั้งหลาย
|
|
13,0205,002,ทั้งหมด ไม่สามารถทำปัจจยาการให้ตรงได้แน่แท้. บทว่า <B>คุณคณฺิกชาตา</B>
|
|
13,0205,003,คือด้ายผสมน้ำข้าวของช่างหูก ท่านกล่าวว่า เป็นปมดุจกลุ่มด้าย อาจารย์
|
|
13,0205,004,พวกหนึ่งกล่าวว่า รังของสกุณีนั้นชื่อคุณะ (เครื่องผูก) ดังนี้บ้าง ของยุ่งแม้
|
|
13,0205,005,ทั้งสองอย่างนั้นพึงประกอบโดยนัยก่อนนั้นแลว่า เป็นการยากที่จะทำปลายให้
|
|
13,0205,006,เสมอปสาย ท่านให้เสมอต้นได้ ดังนี้. บทว่า <B>มุญฺชปพฺพชภูตา</B> คือ เป็น
|
|
13,0205,007,ดุจหญ้ามุงกระต่ายและดุจหญ้าปล้อง หมู่สัตว์นี้ไม่สามารถทำปัจจยาการให้ตรงได้
|
|
13,0205,008,เป็นผู้มีปมด้วยอำนาจของทิฐิ ย่อมไม่พ้น อบาย ทุคติ วินิบาต สงสาร เหมือน
|
|
13,0205,009,ถือเชือกที่เขาทุบหญ้าเหล่านั้นแล้วทำเป็นเชือก ครั้นถึงคราวเชือกเก่าก็จะตกลง
|
|
13,0205,010,ในที่ไหนๆ จึงเป็นการยากที่จะทำให้ปลายเสมอปลาย ทำโคนให้เสมอโคนได้
|
|
13,0205,011,เพราะไม่รู้ว่า นี้ปลาย นี้โคน ของเชือกเหล่านั้น ฉะนั้น บุคคลวางเชือก
|
|
13,0205,012,แม้นั้นไว้ในการงานของบุรุษเฉพาะตัว พึงสามารถทำให้ตรงได้ ก็สัตว์เหล่าอื่น
|
|
13,0205,013,เว้นพระโพธิสัตว์ทั้งสององค์เสีย ชื่อว่าสามารถจะทำปัจจยาการให้ตรงตาม
|
|
13,0205,014,ธรรมดาของตน ย่อมไม่มี.
|
|
13,0205,015,ในบทเหล่านั้น บทว่า <B>อปาโย</B> ได้แก่ นรก กำเนิดเดียรัจฉาน
|
|
13,0205,016,เปรตวิสัย และอสูรกายทั้งหลาย จริงอยู่ แม้ทั้งหมดเหล่านั้นท่านกล่าวว่า อบาย
|
|
13,0205,017,เพราะไม่มีความเจริญกล่าวคือ วุฒิ อนึ่ง ชื่อว่าทุคติ เพราะเป็นทางไปแห่งทุกข์
|
|
13,0205,018,ชื่อว่าวินิบาต เพราะตกจากการตั้งขึ้นแห่งความสุข. ส่วนท่านนอกนี้กล่าวว่า
|
|
13,0205,019,<B>ลำดับแห่งขันธ์ ธาตุ และอายตนะ
|
|
13,0205,020,ยังเป็นไปไม่ขาดสาย ท่านกล่าวว่า สงสาร.</B>
|
|
13,0205,021,หมู่สัตว์ย่อมไม่พ้น คือไม่ก้าวล่วง แม้ทั้งหมดนั้น ลำดับนั้นแล
|
|
13,0205,022,หมู่สัตว์ ถือจุติและปฏิสนธิบ่อยๆ อย่างนี้ คือ จากจุติ ถึง ปฏิสนธิ จากปฏิ
|
|
13,0205,023,สนธิถึงจุติ ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนไปในภพทั้งหลาย ๓ ในกำเนิดทั้งหลาย ๔
|
|
|