| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0163,001,เท่านั้น. บทว่า <B>เอตํพุทฺธาน สาสนํ</B> ความว่า การไม่เข้าไปว่าร้าย ไม่เข้าไป | |
| 13,0163,002,ทำร้ายผู้อื่น การสำรวมในปาฏิโมกข์ ความเป็นผู้รู้จัก ประมาณในการรับและ | |
| 13,0163,003,การบริโภค การเสพเสนาสนะอันสงัด เพราะความเป็นผู้ชำนาญในสมบัติ ๘ นี้ | |
| 13,0163,004,เป็นคำสอน เป็นโอวาท เป็นคำตักเตือนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย. ก็พึงทราบ | |
| 13,0163,005,คาถาเหล่านี้เป็นคาถาแสดงหัวข้อธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลายทั้งปวง. ก็ด้วย | |
| 13,0163,006,เหตุมีประมาณเท่านี้ เพื่อทรงประกาศถึงความที่พระองค์ทรงรู้แจ้งแทงตลอด | |
| 13,0163,007,ธรรมธาตุ ที่พระองค์ตรัสไว้อย่างนี้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ตถาคตรู้แจ้งแทง | |
| 13,0163,008,ตลอดธรรมธาตุนี้แล้วดังนี้แล้ว จึงทรงประกาศการวิงวอนของเทวดาที่ท่าน | |
| 13,0163,009,กล่าวไว้ว่า บัดนี้ แม้เทวดาทั้งหลายก็ได้กราบทูลความนี้แด่พระตถาคตดังนี้ | |
| 13,0163,010,จึงตรัสคำเป็นอาทิว่า <B>เอกมิทาหํ</B> ดังนี้ โดยกล่าวพิสดารตามความเป็นไปของ | |
| 13,0163,011,เรื่องราว ของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสีนี้. | |
| 13,0163,012,ในบทเหล่านั้นบทว่า <B>สุภวเน</B> ในป่าชื่ออย่างนั้น. บทว่า <B>สาลราช- | |
| 13,0163,013,มูเล</B> ได้แก่ควงไม้ใหญ่เป็นไม้เจ้าป่า. คำว่า <B>คลายความพอใจในกาม</B> | |
| 13,0163,014,ความว่า คลายด้วยสามารถถอนรากออกด้วยอนาคามิมรรค ก็พวกเทวดาผู้ประ- | |
| 13,0163,015,พฤติธรรมอันประเสริฐอยู่แล้วในพระศาสนาได้พากันกราบทูล แม้แก่พระ | |
| 13,0163,016,พุทธเจ้าที่เหลือเหมือนกราบทูลแด่พระวิปัสสี. แต่บาลีมาด้วยสามารถแห่งพระ | |
| 13,0163,017,วิปัสสี และแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าของเราทั้งหลาย. | |
| 13,0163,018,ในเทวดาเหล่านั้น เทวดาชื่อว่า <B>อาวิหา</B> เพราะไม่ละ คือไม่เสื่อมจาก | |
| 13,0163,019,สมบัติของตน. เทวดาชื่อ <B>อตัปปา</B> เพราะไม่เผาสัตว์ไร ๆ. ชื่อ <B>สุทัสสา</B> | |
| 13,0163,020,เพราะดูงามสวยน่าเลื่อมใส. ชื่อว่า <B>สุทัสสี</B> เพราะน่าดูของผู้พบเห็น. ชื่อ | |
| 13,0163,021,<B>อกนิฏฐา</B> เพราะเป็นใหญ่ด้วยคุณทั้งปวงและด้วยสมบัติในภพ ไม่มีความน้อย | |
| 13,0163,022,ในภพนี้. ควรประชุมภาณวารทั้งหลายไว้ในที่นี้. ก็ในสูตรนี้ท่านกล่าว ๓ | |
| 13,0163,023,ภาณวารด้วยสามารถเรื่องราวของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี ท่าน | |