| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0154,001,บทว่า <B>สคฺคกถํ</B> ความว่า <B>กถาปฏิสังยุต</B> ด้วยสวรรค์มีอาทิอย่าง | |
| 13,0154,002,นี้ว่า ชื่อว่า สวรรค์นี้ น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ กีฬาอันเป็นทิพย์- | |
| 13,0154,003,สมบัติ ย่อมได้ในสวรรค์นี้เป็นนิจ เหล่าเทวดาชั้นจาตุมมหาราชิกา ย่อมได้ | |
| 13,0154,004,ทิพยสุขและทิพยสมบัติตลอดเก้าล้านปี เหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ย่อมได้ทิพยสุข | |
| 13,0154,005,และทิพยสมบัติตลอดสามโกฏิปี และหกล้านปี. จริงอยู่ เมื่อพระพุทธเจ้า | |
| 13,0154,006,ทั้งหลายตรัสถึงสมบัติสวรรค์ยังไม่พอปาก. ดังที่พระองค์ตรัสไว้ว่า ดูก่อนภิกษุ | |
| 13,0154,007,ทั้งหลาย เราพึงกล่าว <B>สัคคกถา</B> โดยปริยายไม่น้อยแล ดังนี้เป็นต้น. พระผู้มี | |
| 13,0154,008,พระภาคเจ้าทรงล่อด้วยตรัสถึงสวรรค์อย่างนี้แล้ว เพื่อทรงแสดงว่า แม้สวรรค์นี้ | |
| 13,0154,009,ก็ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่ควรทำความกำหนัดด้วยความพอใจในสวรรค์นี้ เหมือน | |
| 13,0154,010,ประดับช้างแล้วตัดงวงช้างนั้น จึงตรัสถึงโทษ ความเลวทราม ความเศร้าหมอง | |
| 13,0154,011,ของกามทั้งหลาย โดยนัยเป็นต้นว่า กามทั้งหลายมีความชื่นชมน้อย มีทุกข์มาก | |
| 13,0154,012,มีความดับใจมาก โทษในกามนี้ยอดยิ่งนัก ดังนี้. | |
| 13,0154,013,ในบทเหล่านั้น บทว่า <B>อาทีนโว</B> คือ โทษ. บทว่า <B>โอกาโร</B> คือ | |
| 13,0154,014,ความเลวทราม ความลามก. บทว่า <B>สํกิเลโส</B> ความว่า ความเศร้าหมอง | |
| 13,0154,015,ในสงสารของสัตว์ทั้งหลาย มีขึ้นด้วยกามทั้งหลายนั้น. เหมือนอย่างที่ท่าน | |
| 13,0154,016,กล่าวว่า ผู้เจริญทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายจักเศร้าหมอง ดังนี้. พระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 13,0154,017,ทรงคุกคามด้วยโทษของกามอย่างนี้แล้ว ทรงประกาศอานิสงส์ในเนกขัมมะ | |
| 13,0154,018,อธิบายว่า ทรงประกาศคุณของบรรพชา. บทที่เหลือมีดังกล่าวแล้วใน | |
| 13,0154,019,อรรถกถาอัมพัฎฐสูตร และมีใจความง่าย. | |
| 13,0154,020,บทว่า <B>อลตฺถุํ</B> คือ ได้แล้วอย่างไร. ได้แล้วโดยความเป็นเอหิภิกขุ. | |
| 13,0154,021,ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรวจดูการสั่งสมบาตรและจีวรสำเร็จด้วยฤทธิ์ | |
| 13,0154,022,ทรงเห็นการถวายจีวรเป็นต้น ในชาติไม่น้อยของหมู่ชนเหล่านั้นจึงตรัสคำเป็น | |
| 13,0154,023,อาทิว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จงมาเถิด ดังนี้. หมู่ชนเหล่านั้นมีศีรษะโล้น | |