| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0140,001,แล้วในวิสุทธิมรรค. บทว่า เมื่อพระโพธิสัตว์นั้นทรงพิจารณาเห็นความเกิด | |
| 13,0140,002,และความเสื่อมในอุปาทานขันธ์ ๕ อยู่ ความว่า เมื่อพระวิปัสสีโพธิสัตว์นั้น | |
| 13,0140,003,พิจารณาเห็นความเกิดและความเสื่อมด้วยสามารถลักษณะ ๕๐ ถ้วน ในอุปา- | |
| 13,0140,004,ทานขันธ์ ๕ มีรูปเป็นต้นเหล่านี้อยู่ เมื่อวิปัสสนาญาณเจริญแล้วตามลำดับ | |
| 13,0140,005,จิตไม่ยึดมั่นเพราะไม่เกิด ย่อมพ้นจากกิเลสทั้งหลายกล่าวคือ อาสวะดับสนิท | |
| 13,0140,006,ด้วยอนุปาทนิโรธ. จิตนั้นชื่อว่าย่อมพ้นในขณะมรรค ชื่อว่าพ้นแล้วในขณะผล | |
| 13,0140,007,หรือว่าพ้นแล้วและจะพ้นในขณะมรรค เป็นอันพ้นแล้วในขณะผลนั่นเอง. | |
| 13,0140,008,ด้วยเหตุเพียงเท่านี้แล พระมหาบุรุษทรงพ้นแล้วจากเครื่องผูกมัดทั้งปวง มีพระ- | |
| 13,0140,009,สันดานเบิกบานดุจประทุมต้องแสงอาทิตย์ฉะนั้น มีพระดำริบริบูรณ์ประทับนั่ง | |
| 13,0140,010,ณ โพธิบัลลังก์ ทรงกระทำมรรคญาณ ๔ ผลญาณ ๔ ปฏิสัมภิทา ๔ ญาณ | |
| 13,0140,011,กำหนดกำเนิด ๔ ญาณกำหนด ๕ อสาธารณญาณ ๖ และพระพุทธคุณ | |
| 13,0140,012,ทั้งมวลให้อยู่ในเงื้อมพระหัตถ์. ทรงกระทำไว้ในพระทัยอย่างนี้ว่า | |
| 13,0140,013,<B>เราแล่นไปสิ้นสงสารหลายชาติ แสวงหา | |
| 13,0140,014,ช่างทำเรือนไม่พบ การเกิดบ่อย ๆ เป็นทุกข์ | |
| 13,0140,015,ดูก่อนช่างทำเรือน เราพบท่านแล้ว ท่าน | |
| 13,0140,016,จะไม่ทำเรือนอีก เราหักซี่โครงของท่านหมดแล้ว | |
| 13,0140,017,เรารื้อเรือนยอดเสียแล้ว จิตของเราไม่ได้ | |
| 13,0140,018,ปรุงแต่งแล้ว เราได้บรรลุความสิ้นตัณหาแล้ว | |
| 13,0140,019,ไม่มีคติเพื่อประกาศแก่ผู้ที่พ้นโดยชอบ | |
| 13,0140,020,ผู้ข้ามโอฆะอันผูกมัดด้วยกาม ผู้บรรลุ | |
| 13,0140,021,สุขอันไม่หวั่นไหว เหมือนอันใคร ๆ ไม่รู้ | |
| 13,0140,022,คติของผู้ทำลายท่อนเหล็กอันรุ่งเรือง | |
| 13,0140,023,ด้วยพระเวท เป็นผู้สงบโดยลำดับฉะนั้น</B> | |