| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0126,001,บทว่า <B>สพฺพกาเมหิ</B> นี้ ท่านกล่าวเหมือนว่าพระราชาพันธุมให้พวก | |
| 13,0126,002,พราหมณ์ดูลักษณะแล้วเลี้ยงดูในภายหลัง. แต่ไม่ควรเห็นอย่างนั้น. พึงทราบ | |
| 13,0126,003,ว่าพระราชาพันธุมโปรดเลี้ยงดูพวกพราหมณ์พยากรณ์ จนอิ่มหนำก่อนแล้วจึง | |
| 13,0126,004,ให้ตรวจลักษณะภายหลัง. ความพิสดารของเรื่องนั้นท่านกล่าวไว้แล้วในการก้าว | |
| 13,0126,005,ลงสู่พระครรภ์. บทว่า <B>ปาเยนฺติ</B> คือให้ดื่มน้ำนม. ได้ยินว่า พระราชาพันธุม | |
| 13,0126,006,โปรดให้นางนม ๖๐ นาง ปรุงน้ำนมมีรสหวานปราศจากโทษบำรุงพระโพธิสัตว์. | |
| 13,0126,007,แม้นางนมที่เหลือล้วนเป็นผู้ฉลาดในการงานนั้น ๆ ก็แผนกละหกสิบเหมือนกัน. | |
| 13,0126,008,โปรดให้ชาย ๖๐ คน ทำหน้าที่รับใช้นางนมเหล่านั้น. โปรดให้ตั้งอมาตย์ | |
| 13,0126,009,๖๐ คน คอยดูการกระทำและไม่กระทำของชายนั้น ๆ. ด้วยประการฉะนี้ | |
| 13,0126,010,ได้มีแก่อุปฐาก ๓๖๐ คน คือของหญิง ๒๔๐ คน ของชาย ๑๒๐ คน. | |
| 13,0126,011,บทว่า <B>เสตจฺฉตฺตํ</B> คือ ทิพยเศวตฉัตร. ก็ทิพยเศวตฉัตรเป็นของที่ตระกูลให้ | |
| 13,0126,012,ตั้งอยู่ในห้องสิรินั้นแล. พึงทราบความว่า อย่าครอบงำเลย ในบทเป็นต้นว่า | |
| 13,0126,013,<B>มา นํ สีตํ วา</B> ดังนี้. | |
| 13,0126,014,บทว่า <B>สฺวาสฺสุสุทํ</B> ตัดบทเป็น <B>โส อสฺสุ สุทํ</B> บทว่า <B>องฺเกเนว | |
| 13,0126,015,องฺกํ</B> ความว่า พระกุมารนั้นอันบุคคลผลัดเปลี่ยนกันอุ้มผลัดเปลี่ยนกันแบก. | |
| 13,0126,016,บทว่า <B>ปริหริยติ</B> ความว่า นำไป คือ อุ้มไป. | |
| 13,0126,017,บทว่า <B>มญฺชุสฺสโร</B> คือพระกุมารมีพระสุรเสียงไม่กระด้าง. บทว่า | |
| 13,0126,018,<B>วคฺคุสฺสโร</B> คือพระกุมารมีพระสุรเสียงเต็มไปด้วยความฉลาด. บทว่า <B>มธุรสฺ- | |
| 13,0126,019,สโร</B> คือพระกุมารมีพระสุรเสียงน่าพอใจ. บทว่า <B>เปมนียสฺสโร</B> คือพระกุมาร | |
| 13,0126,020,มีพระสุรเสียงทำให้เกิดความรัก. ข้อนี้เป็นอธิบายในบทนั้น เพราะนกการเวก | |
| 13,0126,021,มีเสียงเพราะ ได้ยินมาว่า เมื่อนกการเวกจิกมะม่วงสุกมีรสอร่อยด้วยจะงอยปาก | |
| 13,0126,022,แล้วดื่มรสที่ไหลออกมาแล้วกระพือปีกร้อง บรรดาสัตว์ ๔ เท้า เริ่มเยื้องย่าง | |
| 13,0126,023,เหมือนเมา. บรรดาสัตว์ ๔ เท้า แม้กำลังหาอาหารก็ทิ้งหญ้าที่เข้าไปในปากฟัง | |