13/130100.csv

Book,Page,LineNumber,Text
13,0100,001,ครั้นสว่างแล้ว พระราชารับสั่งให้เรียกหัวหน้าพราหมณ์ประมาณ ๖๔ คน 
13,0100,002,ให้ลาดอาสนะอันมีค่ามากบนพื้นฉาบด้วยของเขียว กระทำมงคลสักการะด้วยข้าว
13,0100,003,ตอกเป็นต้น      เมื่อพราหมณ์ทั้งหลายนั่ง ณ  ที่นั้นแล้ว  ทรงนำถาดทองถาดเงิน
13,0100,004,อันเต็มไปด้วยข้าวปายาสอย่างดี  ปรุงด้วยเนยใสน้ำผึ้งและน้ำตาลกรวดครอบด้วย
13,0100,005,ถาดทองถาดเงินอีกทีถวาย.   ทรงให้พราหมณ์เหล่านั้นอิ่มเอิบด้วยวัตถุอย่างอื่น
13,0100,006,มีผ้าใหม่แม่โคแดงและทานเป็นต้น.   พระราชาตรัสบอกพระสุบินนั้นแก่พรา-
13,0100,007,หมณ์เหล่านั้น     ผู้เอิบอิ่มด้วยสิ่งปรารถนาทั้งปวงแล้วรับสั่งถามว่า    พระสุบิน
13,0100,008,นั้นจักเป็นอย่างไร.  พวกพราหมณ์กราบทูลว่า  ขอเดชะข้าแต่มหาราช  พระองค์
13,0100,009,อย่าทรงพระวิตกเลย   พระเทวีทรงพระครรภ์แล้ว  พระเจ้าข้า   อนึ่ง พระครรภ์
13,0100,010,นั้นเป็นบุรุษไม่ใช่สตรี  พระองค์จักมีพระโอรส   พระโอรสนั้นหากครองเรือน
13,0100,011,จักเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ   ประกอบด้วยธรรม   เป็นธรรมราชา   หากออกบวช
13,0100,012,จักเป็นพระพุทธเจ้าผู้เปิดโลก.    พึงทราบลำดับการพรรณนาเนื้อความในบทนี้ 
13,0100,013,ว่า  พระโพธิสัตว์เสด็จลงสู่พระครรภ์พระมารดาดังนี้ก่อน.     บทว่า  <B>อยเมตฺถ
13,0100,014,ธมฺมตา</B>  ความว่า ข้อนี้ เป็นธรรมดาในการเสด็จลงสู่พระครรภ์พระมารดานี้.
13,0100,015,ท่านอธิบายว่านี้เป็นความเป็นจริง  นี้เป็นความแน่นอนดังนี้.
13,0100,016,ชื่อว่านิยามนี้มี ๕ อย่าง คือ กรรมนิยาม   อุตุนิยาม  พีชนิยาม  จิตต-
13,0100,017,นิยาม  ธรรมนิยาม.  ในนิยามทั้ง ๕ นั้น     การให้ผลแห่งกุศลที่น่าปรารถนา
13,0100,018,การให้ผลแห่งอกุศลที่ไม่น่าปรารถนา  นี้ชื่อกรรมนิยาม.  เพื่อแสดงกรรมนิยาม
13,0100,019,นั้นควรกล่าวถึงเรื่องในคาถาว่า <B>น อนฺตลิกฺเข</B>  ดังนี้เป็นต้น. มีเรื่องเล่าว่า  หญิง
13,0100,020,คนหนึ่งทะเลาะกับสามีประสงค์จะผูกคอตาย จึงสอดคอเข้าไปในบ่วงเชือก. บุรุษ
13,0100,021,คนหนึ่งลับมีดอยู่เห็นหญิงนั้นประสงค์จะตัดเชือก      จึงวิ่งไปปลอบหญิงนั้นว่า
13,0100,022,น้องอย่ากลัว  น้องอย่ากลัว.  เชือกกลายเป็นอสรพิษรัดคอหญิงอยู่.     บุรุษนั้น
13,0100,023,กลัวรีบหนีไป.  หญิงนั้นตาย ณ  ที่นั้นเอง.   ควรแสดงถึงเรื่องทั้งหลายเป็นต้น
13,0100,024,อย่างนี้ในที่นี้.