| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0092,001,ชื่อว่าความต่างกันในคุณ คือ การตรัสรู้ไม่มี. โบราณกบัณฑิตแสดงเรื่องอื่นอีก | |
| 13,0092,002,เช่นกำหนดสหชาต และกำหนดนักษัตรของพระผู้มีพระภาคเจ้าของเราทั้งหลาย. | |
| 13,0092,003,บุคคลและสิ่งที่เกิดร่วมกับพระสัพพัญญูโพธิสัตว์ ๗ เหล่านี้ คือ ราหุล- | |
| 13,0092,004,มารดา พระอานนทเถร พระฉันนะ ม้ากัณฐกะ หม้อขุมทรัพย์ ต้นมหาโพธิ | |
| 13,0092,005,พระกาฬุทายี. อนึ่ง พระมหาบุรุษทรงปฏิสนธิในพระครรภ์ของพระมารดา | |
| 13,0092,006,เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ ทรงแสดงพระธรรมจักร ทรงกระทำยมกปาฏิหาริย์ | |
| 13,0092,007,ในฤกษ์อุตตราสาฬหะ ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน โดยฤกษ์วิสาขะ. | |
| 13,0092,008,ประชุมพระสาวก และทรงปลงอายุสังขารโดยฤกษ์มาฆะ. เสด็จลงจากเทวโลก | |
| 13,0092,009,โดยฤกษ์อัสสยุชะ พึงนำมาแสดงเพียงเท่านี้. นี้ กำหนดหลายวาระ. | |
| 13,0092,010,บัดนี้ พึงทราบความในบทว่า <B>อถโข เตสํ ภิกฺขูนํ</B> เป็นต้น ภิกษุ | |
| 13,0092,011,เหล่านั้นเกิดความประหลาดใจยิ่งนักว่า ท่านผู้มีอายุ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง | |
| 13,0092,012,กล่าวถึงการเข้าสู่ปฏิสนธิตั้งแต่จุติ การส่งญาณย้อนหลังตั้งแต่ปฏิสนธิไปถึงจุติ | |
| 13,0092,013,อันเป็นทางของบุพเพนิวาส อันนี้หนักมาก ดุจทรงชี้รอยเท้าบนอากาศ แล้ว | |
| 13,0092,014,จึงกล่าวว่า ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย น่าอัศจรรย์จริง เมื่อจะแสดงเหตุแม้อื่นอีกจึง | |
| 13,0092,015,กล่าวว่า <B>ยตฺร หิ นาม ตถาคโต</B> ดังนี้ | |
| 13,0092,016,บทว่า <B>ยตฺร หิ นาม</B> เป็นนิบาตใช้ในความว่าน่าอัศจรรย์. อธิบายว่า | |
| 13,0092,017,พระตถาคต พระองค์ใดเล่า. ในบทว่า <B>ฉินฺนปปญฺเจ</B> นี้ ความว่า กิเลส ๓ | |
| 13,0092,018,อย่างเหล่านี้ คือ ตัณหา มานะ ทิฐิ ชื่อธรรมทำให้เนินช้า. บทว่า <B>ฉินฺนวฏุเม</B> นี้ | |
| 13,0092,019,ท่านกล่าววัฏฏะคือกุศลกรรมและอกุศลกรรม ว่า <B>วฏุมะ</B>.บทว่า <B>ปริยาทินฺนวฏฺเฏ</B> | |
| 13,0092,020,เป็นไวพจน์ของบทว่า <B>ฉินฺนวฏฺเม</B>นั้น นั่นแล. อธิบายว่าควบคุมวัฏฏะ คือกรรม | |
| 13,0092,021,ทั้งหมดได้แล้ว. บทว่า <B>สพฺพทุกฺขวีติวตฺเต</B> ได้แก่ ล่วงทุกข์ กล่าวคือ | |
| 13,0092,022,วิปากวัฏฏะ ทั้งหมด. | |